آیات موضوعی امام زمان و منجی
متن آیات همراه ترجمه به نظم (اشعار امید مجد)
بسم الله الرحمن الرحیم
قیام امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف از نشانه های رستاخیز
فَهَلْ ینظرونَ إلا السّاعه أن تأتیهُم بغتَهً فَقَدْ جاءَ اشراطُها فأنّی لهُم إذا جاءتهُم ذِکراهُم محمد18
پس این کافران به پروردگار چه دارند آیا جز این انتظار
جز آنکه بیاید قیامت فرا که آنگاه کیفر شوند و جزا
شروط قیامت بیامد پدید ولى چشمشان کور بود و ندید
قیامت اگر ناگهان رخ نمود در آن حال از پند دیگر چه سود
غیب چیزی است که از حس پوشیده و پنهان است؛ ولی در این روایت به مصادیق آن اشاره شده که روز رجعت، قیامت و ظهور امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است؛ البته غیب در تفاسیر قرآن بر مصادیق دیگر مثل خدا، وحی و بهشت و جهنم نیز تطبیق شده است. (طبرسی، 1/ 121؛ حویزی، 1/ 31؛ مکارم شیرازی، 7/ 72؛ طبری، 1/ 163) از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم حکایت شده است: اگر از دنیا یک روز باقی نمانده باشد، خدا آن روز را طولانی می کند تا مردی از اهل بیت مرا برانگیزد تا زمین را از عدل و داد پر کند؛ همان گونه که از ظلم و جور پر شده بود. (حویزی، 3/ 466). .
تطبیق آیات بر مهدویت
در بسیاری از احادیثی که ذیل آیات مهدویت آمده اند، آیه ها بر مصداق یا مصداق اکمل در مسائل مهدویت تطبیق شده اند:
یک روز قیام امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف از مصادیق غیب و ایام الله الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ (بقره/3). (همان) کسانی که به غیب ایمان می آورند .
ذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ (ابراهیم5). روزهای خدا را به آنان یادآوری نما .
امیرالمؤمنین علیه السلام: الغیب یوم الرجعه و یوم القیامه و یوم القائم و هی ایام آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم ذکّرهم بایام الله (صدوق، 2/ 340؛ حافظ برسی، 253)
امام علی علیه السلام: غیب همان روز رجعت و قیامت و روز امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است و آنها روزهای آل محمد است که در آیه « یادآوری روزهای خدا» به آنها اشاره شده است.
دو جاری بودن پرستش خدای ابراهیم علیه السلام در مورد امام عصر عجل الله تعالی فرجه
أَمْ کُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِیهِ مَا تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی قَالُوا نَعْبُدُ إلهَکَ وَ إِلهَ آبَائِکَ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ إِلهاً وَاحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (بقره133) آیا هنگامی که مرگ یعقوب فرا رسید، (شما) شاهد بودید؟! وقتی که به پسرانش گفت: پس از من چه چیز را می پرستید؟ گفتند: معبود تو و معبود نیاکانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را، معبود یگانه را می پرستیم و ما تنها تسلیم او هستیم. امام باقر علیه السلام از تفسیر آیه پرسیدند: جرت فی القائم؛ این آیه در مورد قائم جاری است (عیاشی، 1/ 61؛ فیض کاشانی، 1/ 192؛ طباطبایی، 1/ 309)
همان گونه که فرزندان حضرت یعقوب علیه السلام موحد بودند و خدای ابراهیم علیه السلام، اسماعیل و اسحاق را می پرستیدند و به فرزندان خود سفارش می کردند و از آنان پرسش می کردند ( و تعهد می گرفتند)، امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز همین گونه رفتار می کند، یا اینکه یکی از مصادیق تسلیم شدگان در برابر خدای متعال (مسلمون) امام عصر است .
رجعت باطن این عبارت ( لَرَادُّکَ إِلَى مَعَادٍ )
إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرَادُّکَ إِلَى مَعَادٍ قُلْ رَبِّی أَعْلَمُ مَنْ جَاءَ بِالْهُدَى وَ مَنْ هُوَ فِی ضَلاَلٍ مُبِینٍ (قصص 85)
خدائى که بر عهدۀ تو نهاد که ابلاغ قرآن کنى بر عباد
ترا باز سوى وطن مى برد به مکه دگرباره ات آورد
بگو هست داناتر آن ذوالجلال که گشته هدایت که اندر ضلال
امام باقر علیه السلام : خدا رحمت کند جابر را که علم او به جایی رسیده بود که تأویل این آیه را می دانست که رجعت است (مجلسی، 22/ 99؛ بحرانی، 3/ 239) در روایات، مراد از معاد در این آیه را رجعت پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم به دنیا مى‌دانند
از عقاید قطعى ما که از آیات و روایات بسیارى بر مى‌آید، رَجعت است. یعنى اینکه خداوند گروهى از اولیاى خود را قبل از قیامت به دنیا برخواهد گرداند.
در این آیه وعده مى‌دهد که آخرین وصی خود یعنی زمان ظهور حضرت مهدی ارواحنا فداه، رجعت تعدادی از ائمه علیهم السلام و بزرگان و دلاوران و همچنین سران کفر و نفاق انجام شده و انتقام از ستمگران گرفته خواهد شد سپس قیامت برپا می شود.
از شأن نزول آیه که مسئله جنگ بدر است، الغای خصوصیت شده و یک قاعده کلی به دست آمده مبنی بر اینکه، اراده الهی بر تحقق حق با کلمات الهی و قطع دنباله کافران است. آنگاه این مطلب بر مصداق کامل آن در زمان امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف تطبیق شده است. تعبیر یرید که مضارع و دلالت بر استمرار اراده خدا به صورت سنت الهی دارد، می تواند قرینه این تفسیر باطنی آیه باشد.
معنای حروف مقطعه و مهدویت
برخی روایات تفسیری که ذیل آیات مهدویت نقل شده، به تأویل آیات اشاره می کند؛ البته تأویل به معنای اعم که شامل بطن و معنای خلاف ظاهر آیه می شود. تأویل حروف مقطعه در مورد مهدویت الم (سوره بقره، آل عمران، لقمان و ....) حم عسق (شوری/ 1 و 2) کهیعص (سوره مریم) و ....
الٓمٓ الف لام میم است آغاز کار که رمزیست از سوى پروردگار
حمٓ عٓسٓقٓ حا و میم ابتداى کلام عَسَق نیز دنبالۀ این پیام
کٓهیعٓصٓ کهیعص بود ابتداى کلام بداند خدا چیست سرّ پیام
روایات متعددی در منابع شیعه و سنی در مورد حروف مقطعه نقل شده و تأویل این آیات را مربوط به حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف دانسته (مجلسی60/ 119 و 92/ 376ثعلبی، 8/ 303)
امام باقر علیه السلام آیه اشاره به سال های امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف یا حوادث زمان حضرت و هنگام خروج ایشان در مکه است (قمی، 2/ 267)
در مورد تفسیر حروف مقطعه، دیدگاه های مختلفی بین مفسران قرآن وجود دارد و روایات متعددی نیز نقل شده است، از جمله اینکه این حروف رمزی بین خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله است، زیرا هیچ مفسری ادعا نکرده است به طور یقین معنی حروف مقطعه همین است که من بیان می کنم بلکه همه مفسران از کلمه تعبیر و تاویل و احتمال این معنی را بیان کرده اند.
باطن حق و باطل
وَ إِذْ یَعِدُکُمُ اللَّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَیْنِ أَنَّهَا لَکُمْ وَ تَوَدُّونَ أَنَّ غَیْرَ ذَاتِ الشَّوْکَةِ تَکُونُ لَکُمْ وَ یُرِیدُ اللَّهُ أَنْ یُحِقَّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ وَ یَقْطَعَ دَابِرَ الْکَافِرِینَ * لِیُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَ انفال 7و8
به یاد آور اى مصطفى، بر شما 7 یکى وعده فتح دادى خدا
قبیله دوتا بود در پیش رو یکى را بخواندید بر خود عدو
علیه گروهى که بُد بى سلاح بدیدید جنگ آورى را صلاح
که تا بلکه اموالشان با شکست بیفتد به دست شما هرچه هست
خدا خواست صدق سخنهاى حق شود ثابت از این طریق و نسق
کَنَد ریشه کافران کردگار شما را در آئین کند استوار
که تا دین حق را کند پایدار 8 کند محو، هر چیز باطل و خوار
اگرچه به پندار بدکارها نیاید خوش این گونه کردارها
این آیه، به پیامبر صلى الله علیه و آله و مسلمانان دلدارى مى‌دهد که سرانجام حقّ پیروز و باطل نابود مى‌شود. بعضى از روایات، مصداق روشن این آیه را زمان ظهور حضرت مهدى علیه السلام دانسته‌اند، که با قیام آن حضرت، سلطه‌ى باطل برطرف شده و حکومت حقّ و عدل بر جهان حاکم مى‌شود. ترسى از عصبانیّت و ناخوشایندى دشمن کافر و مجرمان نداشته باشیم، خداوند اراده‌ى خود را محقّق خواهد ساخت. وَ لَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَ . در احادیث از امام صادق علیه السلام: تفسیرها فی الباطن یرید الله فإنه شیئی یریده و لم یفعله ... تفسیر این آیه را خدا در باطن اراده کرده که آن چیزی است که اراده شده، ولی هنوز انجام نداده است. پس مقصود از تحقق حق با کلمات الهی، یعنی حق آل محمد هنگام قیام قائم تحقق می یابد،
«رابطوا» ارتباط با امام منتظر
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ آل عمران200
پس اى اهل ایمان نمایید صبر بمانید خود استوار و ستبر
سفارش نمایید بر همدگر که با بردبارى بیاید ظفر
بمانید خود مرزداران خویش مبادا زیانى رسانند پیش
همیشه بترسید از کردگار بود آنکه گردید خود رستگار
این آیه، در چند مرحله به صبر در برابر انواع حوادث و مصائب توصیه مى‌کند؛ در برابر ناگوارى‌هاى شخصى و هوسها صبر کنید در برابر فشارهاى کفّار، مقاومت بیشتر کنید صابروا در حفظ مرزهاى جغرافیایى از هجوم دشمن، حفظ مرزهاى اعتقادى و فکرى، از طریق مباحث علمى و حفظ مرز دلها، از هجوم وسوسه‌ها بکوشید. رابِطُوا .
امام باقرع تعبیر رابطوا را بر ارتباط با امام منتظر تطبیق کرد (مفید27 بحرانی1/ 334) 1 - در سایه‌ى ایمان، به کمالات مى‌رسید.
2- تا در مشکلات فردى صابر نباشید، نمى‌توانید در برابر دشمنان دین مقاومت کنید 3- از دیگران عقب نمانید، اگر کفّار در کفر خود مقاومت مى‌کنند، کشته مى‌دهند و مال خرج مى‌کنند، شما نیز در راه خدا با جان و مال پایدارى کنید. . 4 - مسلمانان باید مشکلات یکدیگر را تحمل کنند و یکدیگر را به صبر سفارش کنند. 5- اسلام، دین ارتباط است. ارتباط با مردم و خدا و پیامبران.
ایران طلایه دارِ آینده (مهدویت)
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکافِرِینَ یُجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ مائده 54
الا مؤمنان هرکس از دین خود کنون مرتد و رویگردان بشد
برانگیزد ایزد به زودى زود یکى پاک قومى به دور وجود
که ایزد بر آنها رفیقى نکوست که ایشان هم او را بدارند دوست
که در پیش مردان یزدان پرست فروتن بمانند وز عشق مست
ولى پیش کفار ناراست کار سرافراز هستند و با اقتدار
برانگیزد این قوم را بر جهاد بجنگند در راه حق، در بلاد
که در راه دین خداوند پاک ندارند از سرزنش هیچ باک
بلى این چنین است فضل خدا که بر هرکه خواهد نماید عطا
که الطاف یزدان بود بیکران بود آگه از حال اهل جهان
در روایت: چون این آیه نازل شد، پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله دست به شانه‌ى سلمان فارسى زد و فرمود: هموطنان تو مصداق این آیه‌اند.
امام باقر علیه السلام درباره‌ى یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ : مراد علىّ علیه السلام و شیعیان اویند. ذیل آیه فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ؛ و خدا در آینده گروهی را می آورد که آنان را دوست دارد و آنان (نیز) او را دوست دارند. امام علی علیه السلام آیه را بر مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف تطبیق کرد (قندوزی، 3/ 337)
1- رهبر روشن ضمیر، باید احتمال ارتداد و برگشت پیروان خود را بدهد مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ 2- زمینه ارتداد، نداشتن معرفت و محبّت نسبت به دین و خداست. بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ 3- در راه ایمان و شکستن سنّت‌ها و عادات جاهلى نباید از سرزنش‌ها و هوچى‌گرى‌ها و تبلیغات سوء دشمن ترسى داشت و تسلیم جوّ و محیط شد لایَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ 4- رفتار مسلمان، نرمش با برادران دینى و سرسختى در برابر دشمن است و هیچ یک از خشونت و نرمش، مطلق نیست. أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکافِرِینَ
5- فضل خدا تنها مال و مقام نیست، محبّت خدا و جهاد در راه او و قاطعیّت در دین هم از مظاهر لطف و فضل الهى است. ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ
6- دوستى متقابل میان خدا و بنده، از کمالات بشر است. یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ
7- با نوید جایگزینى دیگران، جلو یأس و ترس را بگیرید. مَنْ یَرْتَدَّ ... فَسَوْفَ یَأْتِی ...
8- مؤمن واقعى کسى که هم عاشق و هم محبوب خدا باشد یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ
9- کسى که ایمان واقعى دارد، هرگز در برابر کافران احساس حقارت نمى‌کند. أَعِزَّةٍ
10- دلى که از محبّت خدا خالى شد، بیمار و وابسته به کفّار مى‌شود، ولى دلى که از مهر خدا پر است هرگز وابسته نمى‌شود. فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسارِعُونَ فِیهِمْ
11- اسلام رو به گسترش است، تنها به ریزش‌ها نگاه نکنیم به رویش‌ها نیز نگاه کنیم. در آینده پرچم اسلام را کسانى بدست خواهند گرفت که عاشق خدا و مجاهد و با صلابت باشند. بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ...أَعِزَّةٍ عَلَى الْکافِرِینَ یُجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ
انتظار فرج عبادت است
قُلْ کُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِیِّ وَ مَنِ اهْتَدى
بگو پس بمانید در انتظار طه135 بزودى شود بر شما آشکار
کدامینمان رفته بر راه راست همانا طریق هدایت کراست
مراد از أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِیِّ امامان معصوم علیهم السلام و منظور از مَنِ اهْتَدى یاوران آنها مى‌باشد. (کافى، ج 1، ص 288.)
امام کاظم علیه السلام درباره آیه فرمودند: راه راست، راه قائم (عج) ما است و هدایت یافته آن کسى است که به اطاعت او هدایت شود. (بحرانی، 3/ 50؛ مجلسی، 24/ 150)
1- پیامبر مامور انذار و هشدار است. فَتَرَبَّصُوا
2- گذشت زمان و تاریخ همه چیز را روشن مى‌کند. فَسَتَعْلَمُونَ
3- کفّار خود را هدایت یافته مى‌پندارند. فَسَتَعْلَمُونَ ... مَنِ اهْتَدى
4- اسلام مکتب اعتدال و مسلمانان هدایت یافتگانند. مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِیِّ وَ مَنِ اهْتَدى افعال که به صورت مضارع آمده است و اراده مستمر الهی را بیان می کند، بیان نوعی سنت الهی است که در طول تاریخ جاری بوده است و در هر عصری مصداق جدیدی دارد و قیام امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف از مصادیق کامل آیه است.
باطن آیات پیروزی روم و ایران
الم * غُلِبَتِ الرُّومُ * فِی أَدْنَى الْأَرْضِ وَ هُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ* فِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ بَعْدُ وَ یَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشَاءُ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ. وَعْدَ اللّهِ لا یُخْلِفُ اللّهُ وَعْدَهُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لا یَعْلَمُونَ
الف لام میم است آغاز کار روم1-6 که رمزیست از سوى پروردگار
به جنگى که نزدیک این سرزمین بگردید واقع، فتادى چنین
ولى بعد از این انهدام و شکست به پیروزى و فتح یابند دست
چنین اتفاقى چو خواهد رود به کمتر ز ده سال واقع شود
از این پیش اندر جهان هرچه بود هرآنچه پس از این بیابد وجود
همه هست بر امر پروردگار توانا بر آنست آن کردگار
چو پیروزى رومیان روى داد همه مؤمنان شاد گردند شاد
به یارى یزدان که بر هرکه خواست همى داد نصرت، به یاریش خاست
همانا رحیمست پروردگار در انجام کارست با اقتدار
چو این وعده باشد ز یکتا خدا در آن ذره اى نیست هرگز خطا
ولى اکثر خلق از مرد و زن نباشند آگاه از این سخن
در برخی احادیث حکایت شده است که امام صادق علیه السلام در مورد ذیل آیه یَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ فرمود: عند قیام قائم. (مجلسی، 31/ 516). ایشان در جای دیگری فرمودند: فی قبورهم بقیام القائم (طبری، 1383: 248).
آری، جامعه ی ایمانی نباید تنها به درون خود بنگرد، بلکه باید نسبت به حوادث تلخ و شیرین سایر ملل نیز عکس العمل نشان دهد.
1- یکی از نشانه های اعجاز قرآن، پیشگویی های صادقانه و محقّق آن است. (رومیان، از ایرانیان شکست خوردند، ولی قرآن پیشگویی می کند که چند سال دیگر رومیان غالب خواهند شد و چنان شد) با یک شکست، مأیوس نشوید سَیَغْلِبُونَ
2- در پیروزی ها و شکست ها، محوریّت توحید فراموش نشود لِلّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَ 3- هم پیروزی را از او بدانیم و هم ساز و برگ نظامی را. بِنَصْرِ اللّهِ یَنْصُرُ
4-دلیل نصرت الهی، عزّت و رحمت اوست. یَنْصُرُ ... وَ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ
5- از تحقّق وعده های الهی برای دعوت مردم به ایمان، استفاده کنیدوَعْدَ اللّهِ
6- سرچشمه تخلّف از وعده ها، یا عجز یا جهل و یا پشیمانی، که خداوند از آنها منزّه است. خلف وعده زشت است، ولی خلف وعید، نوعی رحمت لا یُخْلِفُ اللّهُ
7- اکثر مردم در وفا کردن خداوند به وعده هایش تردید دارند. اکثریّت ملاک نیست؛ دانش، ایمان و تعهّد مهم است. أَکْثَرَ النّاسِ لا یَعْلَمُونَ
8- نمونه وعده های خداوند در آینده محقق خواهد شد
(لِیُظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلّهِ) (العاقِبَه لِلمُتّقین) (یَرِثُها عِبادِیَ الصّالِحون) (وَ نَجعَلَهُم الوارثین) (وَ اللهُ مُتِمُّ نورِه) (لَاَغلَبَنَّ اَنَا وَ رُسُلی) (اَلا اِنَّ حِزبَ اللهِ هُم الغالِبون) (العاقبه لاهل التقوی) (لا یُخْلِفُ اللّهُ وَعْدَهُ) (بِنَصْرِ اللَّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشَاءُ) و .......
تشبیه جریان مهدوی
فَلَمَّا فَصَلَ طالُوتُ بِالْجُنُودِ قالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِیکُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی وَ مَنْ لَمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی إِلَّا مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلَّا قَلِیلًا مِنْهُمْ فَلَمَّا جاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ قالُوا لا طاقَةَ لَنَا الْیَوْمَ بِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالَ الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللَّهِ کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ بقره 249
پس از آنکه طالوت لشکر کشید به لشکر چنین گفت مرد رشید
شما را بسنجد یگانه اله به یک نهر آبى که باشد به راه
کسانى که نوشند بسیار آب نکردند آیین من انتخاب
هرآن کس که از آب هرگز نخورد و یا یک کفى بیشتر زان نبُرد
بود از من و هست هم دین من ورا هست آیین چو آیین من
از آن آب خوردند و طاقت نبود مگر عده اى کم شمار از جنود
چو طالوت و یاران مؤمن به او گذشتند از آن نهر بى هاى وهو
چو دیدند طالوتیان خصم خویش هراسان بگشتند و زار و پریش
بگفتند ما را نباشد توان که جنگیم با خیل جالوتیان
کسانى که بودند امیدوار به عقبىٰ و دیدار پروردگار
بماندند ثابت قدم در جهاد بگفتند بر دیگران آن عباد
چه بسیار بوده که اندک قشون به یارى حق بر سپاهى فزون
بگشتند پیروز در کارزار خداوند با صابران است یار
این آیه خبر از مردودى گروه زیادى از بنى‌اسرائیل مى‌دهد که از صحنه آزمایش نوشیدن آب و تحمل تشنگى، سربلند بیرون نیامدند. امّا این گروه باقیمانده، آزمایش دیگرى داشتند که آزمایش روحى و معنوى بود. وقتى آنان با سپاه انبوه جالوت مواجه شدند، گفتند: ما توانایى مقابله با این سپاه مسلح را نداریم. افرادى در بعضى از مراحل موفق مى‌شوند، ولى در مرحله‌اى دیگر شکست مى‌خورند. در این داستان گروهى رهبر را به خاطر فقر نپذیرفتند، گروهى در آزمایش شکم، شکست خوردند و گروهى در مواجهه و برخورد با دشمن خود را باختند. هنوز میزان فرمانبرى آنان را آزمایش نکرده است، ولى بعد از آزمایش، به خود نسبت مى‌دهد. فَإِنَّهُ مِنِّی
حساب دو گروه روشن است، هر کس ننوشد قطعاً خودى است و هر کس بنوشد قطعاً بیگانه است، ولى کسانى که با مشت نوشیدند، نه خودى هستند و نه بیگانه. باید آنان را نه مأیوس کرد و نه مشمول الطاف. لذا براى مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ نه کلمه منّى بکار رفته و نه فَلَیْسَ مِنِّی
کسانى که دستشان به اموال مردم یا اموال دولتى رسید، ولى با کرامت و زهد از کنارش گذشتند و حرص و طمع آنان را آلوده نکرد، و اختلاس نکردند، حزب اللّهى هستند و کسانى که دست درازى کرده و به اصطلاح پشت خود را با ذخیره آن اموال مى‌بندند، مؤمن واقعى نیستند. فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی وَ مَنْ لَمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی
امام باقر علیه السلام مى‌فرماید: افرادى که تا آخر کار به طالوت وفادار ماندند، سیصد و سیزده نفر بودند.
1- یکى از وظایف فرمانده نظامى آن که نیروهاى رزمى را از تماشاچیان جدا سازد
2- یکى از راههاى آزمایش، ممنوعیّت‌هاى موسمى است. راحت طلبى و عدم تحمل فشارها و سختى‌هاى موسمى و موقّتى، با سلحشورى سازگارى ندارد إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِیکُمْ
3- قبل از برخورد و مقابله با دشمن، باید تمرین مقاومت کرد. مُبْتَلِیکُمْ بِنَهَرٍ
4- مدیر باید نیروهاى غیر مفید را طرد کند. فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی
5- تسلیم فرمانده بودن، رمز موفقیّت است. مَنْ لَمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی
6- حسابِ نیازِ ضرورى، از حسابِ رفاه کامل جداست. إِلَّا مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ
7- کسانى که از میدان امتحان پیروز بیرون آیند، اندک هستند. إِلَّا قَلِیلًا
8- انقلابى بودن مهم نیست، انقلابى ماندن مهم است. در این ماجرا شعار دهنده بسیار بود، ولى آنان که در آزمایشات موفق شدند، اندک بودند. إِلَّا قَلِیلًا مِنْهُمْ
9- ایمان به معاد و وعده‌هاى الهى، توانایى ایستادگى در برابر سختى‌ها و مشکلات را ایجاد مى‌کند. مُلاقُوا اللَّهِ
10- ایمان، درجاتى دارد. با اینکه گروهى همراه با طالوت بودند و به او ایمان داشتند و از نوشیدن آب هم گذشتند؛ ولى هر مؤمنى رزمنده نیست، تنها مؤمنانى رزمنده هستند که به لقاء اللّه ایمان داشته باشند. یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللَّهِ
نیروی کم و غلبه بر دشمن
کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً بِإِذْنِ اللّٰهِ وَ اللّٰهُ مَعَ الصّٰابِرِینَ بقره 249
چه بسیار بوده که اندک قشون به یارى حق بر سپاهى فزون
بگشتند پیروز در کارزار خداوند با صابران است یار
فراوانى عِدّه و عُدّه‌ى دشمن در برابر اراده‌ى خداوند چیزى نیست. نیروهاى کیفى هرچند اندک باشند، برنیروهاى کمّى برترى دارند. مؤمن مخلص، پیروزى را از خدا مى‌داند. بِإِذْنِ اللَّهِ . مسلمانان اگر صبور و پایدار باشند، نباید از زیادى دشمن هراس داشته باشند.
مقصود آیاتی است که در احادیث با مسائل و موضوعات مهدویت به گونه ای مرتبط شده است؛ برخی از احادیثی که ذیل آیات مرتبط با مهدویت مطرح کرده اند، نوعی تشبیه و مثال را بیان می کند.
برای نمونه در خصوص آیه 249 از سوره بقره از امام صادق علیه السلام حکایت شده است : إنّ اصحاب طالوت ابتلوا بالنهر الذی قال الله تعالی «مُبْتلیکم بنهرٍ» و إنّ اصحاب القائم یبتلون بمثل ذلک (مفید، 330؛ مجلسی، 52 332) یاران طالوت با (آب خوردن از) نهر آب امتحان شدند؛ همان گونه که خدا فرمود: شما را نهری آزمایش می کنیم. و یاران قائم نیز به مانند آن آزمایش می شوند.
اراده خدا و امداد الهی
وَ إِنْ کانَ طائِفَةٌ مِنْکُمْ آمَنُوا بِالَّذِی أُرْسِلْتُ بِهِ وَ طائِفَةٌ لَمْ یُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّى یَحْکُمَ اللَّهُ بَیْنَنا وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمِینَ اعراف 87
کنون اى محمد (ص) تو اى نیکنام بگو امت خویش را این کلام
اگر خود بر آنچه ز رب جهان مرا هست دستور تبلیغ آن
گروهى بیاورده ایمان نکو گروهى بگشتند با آن عدو
شما مؤمنان صبر سازید صبر به میل و به رغبت نه اکراه و جبر
که یک روز یکتا خدا باشکوه کند حکم در بین ما، و آن گروه
که یزدان بود برترین دادخواه چه کس حکم راند چو یکتا اله
مخالفان حضرت شعیب، با جسارت مى‌گفتند: پس قهر خدا چه شد؟ مؤمنان و طرفداران آن حضرت هم منتظر امدادهاى الهى بودند. این آیه براى پاسخ به هر دو گروه است، تا نه کفّار مغرور شوند و نه مؤمنان دلسرد و مأیوس گردند.
برای قیام و پیروزی حضرت مهدی عج نبایستی قدرت ظاهری ابرقدرتان را با قهر و توانایی و امداد رسانی خدا که در یک چشم به هم زدن کَلَمحِ البَصَر آنچه اراده کند انجام می دهد اِن اَرادَ اَن یَکونَ شِی ... کُن فَیَکون را مقایسه کرد و ناامید شد. طوفان نوح . رد شدن از رود نیل و غرق در دریا . نابودی کاخ های سنگی ثمود و عاد پیشرفت اسلام در جزیره العرب و.... نمونه هایی از اتفاقات گذشته می باشد فاعتبروا
آیاتی که امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف قرائت می کنند
فَفَرَرْتُ مِنْکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْماً وَ جَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِینَ شعراء21
پس آنگه از اینجا نمودم فرار ز بیم شما مردم نابکار
خدا حکمت و علم کردم عطا که اینک رسولم ز یکتا خدا
در برخی احادیث، آیاتی که امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف قرائت می کنند، آیه فَفَرَرْتُ منکُمْ لمّا خِفتُکم؛ (شعراء21) و هنگامی که از شما ترسیدم، از بین شما فرار کردم، حضرت موسى به خاطر طرفدارى از یکى از یاران خود، مشتى به مخالف او زد و شخص مخالف با همان ضربه مُرد. این قتل نه از روى عمد بود و نه با آلت قتل انجام گرفت، بلکه یک حادثه‌ى ناخواسته و یک لغزش عملى بدون سوء نیّت بود که قبل از نبوّت موسى آن هم به خاطر طرفدارى از یک مظلوم اتّفاق افتاده بود. .
مگر حضرت لوط علیه السلام در برابر تقاضاى گنهکاران نفرمود: لَوْ أَنَّ لِی بِکُمْ قُوَّةً أَوْ آوِی إِلى رُکْنٍ شَدِیدٍ اى کاش قدرتى داشتم (تا شما را از این عمل ننگین باز مى‌داشتم) و یا به جایگاه محکم و أمن پناه مى‌بردم (و از شرّ شما در امان بودم).
بنابراین سایر اولیاى خدا نیز گاهى در شرایطى مجبور به سکوت و انزوا مى‌شدند - گاهى اقرار، یک ارزش است. قالَ فَعَلْتُها - فرار از طاغوت، مقدّمه‌ى دریافت الطاف الهى است - انبیا از الطاف خاصّ خدا برخوردارند. فَوَهَبَ لِی. وَ جَعَلَنِی - نبوّت، یک جریان در طول تاریخ بوده است.
قطعی بودن امدادهای غیبی اِنّا لَنَنصُرَ رُسُلَنا وَ الّذینَ ءامَنوا فِی الحَیوهِ الدُّنیا وَ یَومَ یَقومُ الاَشهاد
همانا خداوند صاحب معاد رُسل را بود یار و مؤمن عباد
چه در روى خاک و چه روز نشور که دارند آنجا گواهان حضور
گروهی از آیات قرآن، حتمی بودن کمک های ویژه خدا را یک سنت دانسته اند و نه تنها بر امکان، بلکه بر حتمیت وقوع این وعده های الهی مهر تأیید می زنند. در این آیه سخن از حمایت مؤکد و بی دریغ خدا از پیامبران خویش و پیروان آنهاست؛ حمایتی که انواع پیروزیها را در پی دارد؛ چه در منطق و بیان، چه در میدان های جنگ یا فرستادن عذاب و نابود کردن دشمن یا امدادهای غیبی که قلب را تقویت و روح را به لطف الهی نیرومند می سازد. . آیه 173 سوره صافات نیز از غلبه و پیروزی لشکریان خدا خبر می دهد : وَ اِنَّ جُندَنا لَهُمُ الغالِبون. به عقیده برخی از مفسران، غلبه و پیروزی در آیه یاد شده، با ملاک جند الله بودن آمده است؛ یعنی پیامبران که فرستادگان خدا هستند و مؤمنان که لشکریان خدایند، تا زمانی که به دستورهای الهی عمل و در راه او جهاد کنند، پیروز خواهند بود. کمک و یاری در آیه 172 سوره صافات بدون هیچ قید و شرطی آمده است، بنابراین کمک های الهی به رسولان شامل حجت، برهان و پیروزی ظاهری یا انتقام از دشمنان در دنیا می شود.
ضمن آنکه در سرای دیگر نیز آنان یاری خواهند شد؛ همان طور که فرمود: یوم لا یخزی الله النبی والذین ءامنوا معه؛ روزی که خدا پیامبر و کسانی را که به او ایمان آورده اند، خوار نسازد.
قرآن کریم برخی از رحمت ها را همچون مأوا دادن، هدایت و بی نیاز ساختن که شامل حال پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم شده بود، برمی شمارد: الم یجدک یتیما فاوی و وجدک ضالا فهدی و وجدک عائلا فاغنی و به طور کلی ظهور و بعثت پیامبران در شرایطی بوده که جامعه بشری، سخت نیازمند وجود آنها بوده است و آنان همچون دستی از غیب، انسان را نجات داده اند؛ چنان که قرآن کریم ظهور عصر پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم را برای نجات مردمان آن عصر از لبه پرتگاه آتش، یاد آور شده: و کنتم علی شفا حفره من النار فانذکم منها به عقیده برخی از مفسران، منظور از پرتگاه آتش، جنگ ها و کشمکش های داخلی بوده که اعراب را تهدید می کرده است.
و امـا غـلبـه از حـیـث طـبـیـعـتـى کـه ایـمـان بـه خـدا و رسـول دارد، دلیـلش ایـن اسـت کـه ایـمـان مؤمن به طور مطلق و بدون هیچ قیدى او را به دفاع از حق و قیام در برابر باطل دعوت مى کند، چنین کسى معتقد است که اگر کشته شود رسـتـگـار مـى گـردد، و اگر هم بکشد رستگار مى شود، و ثبات و مقاومت او در دفاع از حق مـقـیـد بـه هیچ قیدى، و محدود به هیچ حدى نیست، خلاف کسى که اگر از حق دفاع مى کند نه بدان جهت است که حق است، بلکه بدان جهت است که هدفى از اهداف دنیایى او را تاءمین مـى کـنـد، چـنـیـن کـسـى در حـقـیـقـت از خـودش دفـاع کـرده، و بـه هـمـیـن دلیل اگر ببیند گرفتار خطرى شود، پا به فـرار مـى گـذارد.
یکى از شواهدش جنگهاى پیامبر است که مسلمانان در عـیـن نـداشـتـن عـده و عده همواره غلبه مى کردند، و جنگها جز به پیشرفت مسلمانان خاتمه نمى یافت. و ایـن غـلبـه و فـتـوحـات اسـلامـى مـتـوقـف نـشـد، و جـمـعـیـت مـسـلمـیـن بـه تـفـرقـه مبدل نگشت، مگر وقتى که نیاتشان فاسد، و سیرت تقوا و اخلاصشان در گسترش دین حق، بـه قـدرت طـلبـى و گـسـتـرش و تـوسعه مملکت (و در نتیجه حکمرانى بر انسان هایى بیشتر، و به دست آوردن اموال زیادتر) مبدل شد، در نتیجه آن فتوحات متوقف گردید.
آرى، خـداى تـعـالى هـرگـز نعمتى را که به مردمى داده تغییر نمى دهد، مگر وقتى که مردمى نـیـاتـشـان را تـغـیـیـر دهـنـد، و خـداى تـعـالى در آن روزى کـه دیـن مـسـلمـانـان را تکمیل نمود و از شر دشمنان ایمنشان ساخت، با آنان شرط کرد کـه تـنـهـا از او بـتـرسـنـد، و فـرمود الیوم یئس الذین کفروا من دینکم فلا تخشوهم و اخـشـون و در مـسـلم بـودن ایـن غـلبـه کـافـى اسـت کـه در آیـه 139، در سـوره آل عـمـران مؤمنین را خطاب نموده مى فرماید و لا تهنوا و لا تحزنوا و انتم الاعلون ان کنتم مؤمنین. در عصر حاضر و یا به هنگام قیام قائم آل محمد صلی الله علیه و آله اگر خداوند متعال با توجه به سلاح های پیشرفته و امکانات دشمنان، بخواهد یاری و امداد غیبی خود را ارسال کند و مستضعفان و صالحین را وارث زمین نماید طبق آیات الهی قرآن، اراده ای بسیار آسان و شدنی است.
منابع مطالب : تفسیر نور . تفسیر نمونه .
قرآن منظوم امید مجد
تفسیر المیزان . تفاسیر روایی از معصومین علیهم السلام و برداشت مؤلّف
دلایل قرآنی و عمر طولانی امام زمان (عمر حضرت از امور غیر طبیعی است)
- وجود موارد طبیعی و عادی در آفرینش و هستی :
خاصیت آتش و سوزندگی
- ترکیب و پیوند نر و ماده و تولید
- انسان و رشد تدریجی (راه رفتن سخن گفتن و ... ) و .....
- غیر طبیعی و غیر عادی :
حضرت ابراهیم و آتش، قُلْنا یا نارُ کُونِى بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِیمَ - باردار شدن حضرت مریم إِنَّ مَثَلَ عِیسَىٰ عِنْدَ اللَّهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ
- سخن گفتن حضرت عیسی در گهواره و تبرئه مادر از تهمت ها قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیًّا .
از طرفی سفارش قرآن به تفکر (افلا یتدبرون القرآن)(فانظروا آیات الله)
معجزات پیامبران از امور خارق العاده و غیر طبیعی است یک سلسله امور فقط دست خداست (ان اراد بکم ... کن فیکون وظیفه ی ما ایمان به غیب (الَّذینَ یُؤمِنونَ بِالغَیبِ ایمان به غیر محسوسات و غیرطبیعی ...)
وجود امام زمان فراتر از زمان و مکان را خدا خواسته استفاده از فعل مضارع و وجود منجی در گذشته (پیامبران و در آینده) وَ نُریدُ اَن نَمُنَّ، مختص به آیندگان هم هست
ادامه مطالب
قسمت دوم http://m5736z.blog.ir/post/zamanQ2
قسمت اول http://m5736z.blog.ir/post/Q.zaman
قسمت سوم http://m5736z.blog.ir/post/MONJI3
قسمت چهارم http://m5736z.blog.ir/post/MONJI4
به نام خدا
مطالب جمع آوری شده در زمینه های مفاهیم قرآنی و تاریخی
از سال 1354 و بارگزاری آن در سال 1380 در سایت
تاریخی فرهنگی قرآنی
و از سال 1393 به تدریج بعضی از مقالات تبدیل به کتاب شده
و به حول قوه الهی در مهر سال 1399 به 40 جلد کتاب رسیده است.
نام : محمود زارع پور متولد تهران محله قلهک شمیران 1336
کارشناسی علوم قرآن و دینی ، دبیر و 25 سال مدیریت مدرسه
کتاب هایی که از مؤلّف به چاپ رسیده است :
1 و2 مثل ها، مثال ها و تمثیل، ضرب المثل های قرآن
3. انواع و اوصاف قلب در قرآن 4. سلام های قرآن
5. انس با قرآن، تدبر در قرآن، مهجوریت از قرآن
6 . اعجاز در قرآن : حشرات، بدن انسان، آسمان ها، شگفتی ها و پیشگویی ها در قرآن
7. فلسفه سوگندها 8. فلسفه قصه در قرآن
9. آشنایی و شناخت قرآن 10. استدراج مهلت دادن
11. رسانه ها و ماهواره ها، گوساله های زرین سامری
12. تولی و تبری و آیات 13. استکبار ستیزی و قرآن
14. اعتداال در قرآن
15. مناظرات در قرآن انسان، فرشته، ابلیس، دوزخیان و بهشتیان
16. مرگ در دنیا، برزخ و قیامت 17. اصول و فروع و آیات
18 آیاتِ سیاسی اجتماعی حقوقی اقتصادی قرآن
19. ابتهالات و ربّنا های قرآن 20 رهبری و ولایت پذیری و آیات
21. اخلاق در قرآن (عباد الرحمن) 22. حجاب و آیات
23. سبک زندگی مؤمنانه 24. اسلام ایرانیان ، آیات قرآن
25 فراموشی غدیر و خلافت قبیله ای خلفای بنی امیه و بنی عباس
26. چهل حدیث ها از معصومین 27. فاطمه زهراء راز قبر مخفی
28. سکوت مولود کعبه، ثروت اندوزی خواص
29 غدیر در مسلخ کودتای سقیفه
30. امام حسن مجتبی معزّ المومنین، صلح حسنی
31. امام حسین علیه السلام و آیات
32. امام حسین عاشورا پیامدهای نهضت 33. حضرت ابـوالفـضـل العباس
34. امام سجاد و زینب پیام رسان حماسه عاشورا
35. امام باقر انقلاب فرهنگی، امام صادق جهش فرهنگی، امام کاظم (زین المجتهدین)
36. امام رضا مدیریت فرهنگی در مسیر خراسان، ولایتعهدی، سلسله الذهب، آموزه ها
37 امام جواد امام هادی امام عسکری (علیهم السلام)
38. وجود منجی و ظهور امام زمان 39. آیا ظهور اتفاق افتاده، دجال زمانه
40. مجموعه اشعار آیت الله سید نورالدین طاهری
نکته پایانی : تفسیرهای روایی شیعه، گونه‌ای از تفسیر قرآن است که در میان امامیه مبتنی بر احادیث تفسیری پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم‌السلام است. فهرست این تفاسیر بر اساس تاریخ تألیف مرتب شده است.
تفسیر القرآن الکریم (ثمالی) ابوحمزه ثمالی قرن 2 |
||
تفسیر امام حسن عسکری (ع) |
امام حسن عسکری (ع) قرن 3 |
|
تفسیر قمی |
علی بن ابراهیم قمی قرن 3 |
|
تفسیر الحبری |
حسین بن حکم حبری قرن 3 |
|
تفسیر فرات کوفی |
فرات کوفی قرن 4 |
|
تفسیر عیاشی |
محمد بن مسعود عیاشی قرن 4 |
|
عین العبرة فی غبن العترة |
سید احمد بن طاووس قرن 7 |
|
نهج البیان عن کشف معانی القرآن |
محمد بن حسن شیبانی قرن 7 |
|
تأویل الآیات الظاهرة قرن 10 |
سید شرف الدین علی حسینی استرآبادی |
|
تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین |
ملا فتح‌الله کاشانی قرن 10 |
|
زبدة التفاسیر |
ملا فتح الله کاشانی قرن 10 |
|
البرهان فی تفسیر القرآن |
سید هاشم بحرانی قرن 11 |
|
الاصفی فی تفسیر القرآن |
ملا محسن فیض کاشانی قرن 11 |
|
تفسیر المعین |
محمد بن مرتضی کاشانی قرن 11 |
|
تفسیر شریف لاهیجی |
محمد بن علی شریف لاهیجی قرن 11 |
|
تفسیر نورالثقلین |
عبدعلی بن جمعه حویزی قرن 11 |
|
تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب |
محمد بن محمدرضا قمی مشهدی قرن 12 |
|
الجوهر الثمین فی تفسیر الکتاب المبین |
سید عبدالله شبر قرن 13 |
|
تفسیر جامع |
سید محمدابراهیم بروجردی قرن 15 |
|
بحرالعلوم اهل تسنّن و تفاسیر ذیل |
سمرقندى نصربن محمد بن احمد قرن4 |
|
جامع البیان فى تفسیرالقرآن |
طبرى ابو جعفر محمد بن جریر قرن4 |
|
ترجمه تفسیر طبرى |
مترجمان |
|
تفسیر القرآن العظیم(ابن ابى حاتم) |
ابن ابى حاتم عبدالرحمن بن محمد قرن 4 |
|
الکشف و البیان عن تفسیر القرآن قرن5 |
ثعلبى نیشابورى ابو اسحاق احمد بن ابراهیم |
|
زاد المسیر فى علم التفسیر قرن 6 |
ابن جوزى ابوالفرج عبدالرحمن بن على |
|
معالم التنزیل فى تفسیر القرآن |
بغوى حسین بن مسعود قرن 7 |
|
تفسیر القرآن العظیم (ابن کثیر) قرن8 |
ابن کثیر دمشقى اسماعیل بن عمرو |
|
لباب التاویل فى معانى التنزیل قرن8 |
بغدادى علاء الدین على بن محمد |
|
جواهر الحسان فى تفسیر القرآن |
ثعالبى عبدالرحمن بن محمد قرن 9 |
|
الدر المنثور فى تفسیر المأثور |
سیوطى جلال الدین قرن 10 |
|
تیسیر الکریم الرحمن |
آل سعدى عبدالرحمن بن ناصر قرن 14 |
|
تفسیر روایی در نزد اهل سنت تفسیری است که آیات را به کمک نقل از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، و از صحابه و تابعین تفسیر نموده .
آیات متعددی در شان امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه) هست که امامان معصوم (علیهم السلام) تفسیر، تاویل و تطبیق این آیات را بر وجود مقدس امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) و حکومت جهانی ان عدالت گستر بیان نموده اند . در زمینه ظهور و قیام آن حضرت و جامعه آرمانى مهدوى، مىتوان توصیفات و اشارات زیر را از قرآن به دست آورد : جهت مطالعه بیشتر و استفاده از تفاسیر
1- سوره الفاتحه - آیه 1 - 7: حضرات ائمه علیهم السلام تأویل، سبع مثانی، حضرت مهدی علیه السلام و قرآن عظیم.
2- سوره البقره - آیه 3: ایمان به حضرت مهدی علیه السلام، ایمان به غیب
3- سوره البقره - آیه 37: حضرت مهدی علیه السلام، کلمه الله عزوجل (کلام الله)
4- سوره البقره - 114: فتح شهرهای روم بدست توانای حضرت مهدی علیه السلام
5- سوره البقره - آیه 115: حضرت مهدی علیه السلام، امر حکیم پروردگار
6- سوره البقره 124: حضرت مهدی علیه السلام، کلمه الله عزوجل (کلام الله)
7- سوره البقره - آیه 133: جریان سنت حضرت یعقوب علیه السلام در مورد حضرت مهدی علیه السلام
8- سوره البقره - آیه 148: جمع آوری یاران حضرت مهدی علیه السلام در مکه و بعضی اتفاقات سال ظهور
9- سوره البقره 155: بروز قحطی و وحشت قبل از قیام حضرت مهدی علیه السلام
10- سوره البقره - آیه 157: فضیلت و عظمت مجاهدان و شهداء راه حضرت مهدی علیه السلام
11- سوره البقره - آیه 210: فرود و نزول حضرت مهدی علیه السلام در کوفه در میان هفت هاله ای از نور
12- سوره البقره - آیه 243: تشبیه رجعت به زنده نمودن گیاهان، بازگشت اموات به دنیا در زمان حضرت مهدی عج و بعد از آن
13- سوره البقره - آیه 249: جریان ابتلاء و گرفتاری یاران طالوت پیامبر در مورد یاران حضرت مهدی علیه السلام
14- سوره البقره - آیه 259: احیاء اسلام و عظمت و امامت ائمه علیهم السلام به قیام حضرت مهدی علیه السلام
15- سوره البقره - آیه 261: حضرت مهدی علیه السلام سنبله مبارکه از نسل امام حسین علیه السلام
16- سوره البقره - آیه 269: فضیلت عارفان و عاشقان حضرت مهدی علیه السلام. کسیکه امام زمان خودش را شناخت، تأخیر ظهور حضرت علیه السلام به او زیان نمی رساند.
17- سوره آل عمران - آیه 37: ظرف غذا و طعام بهشتی حضرت فاطمه علیها السلام در نزد حضرت مهدی علیه السلام
18- سوره آل عمران - آیه 46: نزول حضرت عیسی علیه السلام در سن میانسالگی
19- سوره آل عمران - آیه 55: نزول حضرت عیسی علیه السلام و قتل دجال بدست آن حضرت در زمان حضرت مهدی علیه السلام
20- سوره آل عمران - آیه 68: خطبه حضرت مهدی علیه السلام هنگام قیام در کنار کعبه
21- سوره آل عمران - آیه 81: رجعت و بازگشت ائمه و انبیاء علیهم السلام و مؤمنین و دشمنان دین به دنیا
22- سوره آل عمران - آیه 83: بروز حوادث و اتفاقات در عالم و پیروزی اسلام و حق و عدالت به دست آن حضرت بر جمیع عالم
23- سوره آل عمران - آیه 97: حضرت مهدی علیه السلام و بیعت با آن حضرت، حرم امن الهی
24- سوره آل عمران - آیه 125: فرستادن ملائکه از سوی خداوند به جنگ بدر به جهت یاری حضرت مهدی علیه السلام
25- سوره آل عمران 140: حضرت مهدی علیه السلام، دولت و حکومت حق الهی
26- سوره آل عمران - آیه 142: امتحان و ابتلاء مؤمنین به فتنه ها قبل از ظهور
27- سوره آل عمران - آیه 144: رجعت و بازگشت شهداء به دنیا
28- سوره آل عمران - آیه 200: وجوب اعتقاد و تمسک به حضرت مهدی علیه السلام در زمان غیبت
29- سوره النساء - آیه 59: حضرت مهدی عج؛ ولی امر و برکات وجود آن حضرت در زمان غیبت، و بیعت ایشان بین رکن و مقام
30- سوره النساء - آیه 69: حضرت مهدی علیه السلام از اولین افراد بهشت
31- سوره النساء - آیه 77: قیام حضرت مهدی علیه السلام، اجل و امر نزدیک و قریب العهد الهی در قرآن کریم
32- سوره النساء - آیه 130: سفر حضرت مهدی علیه السلام به عراق و مصر و گسترش عدالت آن حضرت
33- سوره النساء 159: نماز حضرت عیسی پشت سر حضرت مهدی علیهما السلام
34- سوره المائده 3: یأس و ناامیدی بنی امیه از دستیابی بر آل محمد ص به قیام
35- سوره المائده - آیه 12: حضرت مهدی علیه السلام دوازدهمین و آخرین برگزیده الهی
36- سوره المائده - آیه 14: گروهی از سودان از یاران حضرت مهدی علیه السلام
37- سوره المائده - آیه 20: بازگشت و رجعت انبیاء و ائمه علیهم السلام به دنیا
38- سوره المائده - آیه 41: خواری و ذلت دشمنان دین به قیام حضرت مهدی
39- سوره المائده 54: یاوران حضرت مهدی علیه السلام، ذخایر الهی برای حضرت
40- سوره المائده - آیه 118: بی اعتقاد شدن مسیحیان به حضرت عیسی در زمان حضرت مهدی علیهما السلام
41- سوره الانعام - آیه 2: حتمیت و قطعیت خروج سفیانی
42- سوره الانعام - آیه 37: بروز و ظهور آیات، نشانه ها و فتنه های عجیب در عصر ظهور حضرت مهدی علیه السلام
43- سوره الانعام 44 - 45: عذاب ناگهانی ظالمین بظهور حضرت مهدی علیه السلام
44- سوره الانعام - آیه 65: بروز و ظهور اختلاف، بلاها و فتنه ها درمیان اهل قبله
45- سوره الانعام - آیه 89: یاران حضرت مهدی علیه السلام، ذخائر الهی
46- سوره الانعام 158: طلوع خورشید از مغرب و علامات دیگر در آخر الزمان
47- سوره الاعراف - آیه 46: حضرات ائمه معصومین علیهم السلام رجال اعراف در قرآن
48- سوره الاعراف - آیه 53: قیام حضرت مهدی علیه السلام؛ تأویل قرآن
49- سوره الاعراف - آیه 71: فضیلت و عظمت انتظار فرج
50- سوره الاعراف - آیه 96: رجعت امام حسین و ائمه علیهم السلام و حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله در عصر آن حضرت
51- سوره الاعراف - آیه 128: حکم اراضی در عصر غیبت و هنگام قیام آن حضرت. دولت ائمه علیهم السلام آخرین دولتها
52- سوره الاعراف - آیه 155: تشبیه رجعت به زنده نمودن یاران حضرت موسی در کوه طور
53- سوره الاعراف - آیه 156 - 157: حضرت مهدی علیه السلام در تورات و انجیل و نجات مؤمنین به دست آن حضرت
54- سوره الاعراف - آیه 159: رجعت و بازگشت عده ای از مؤمنین به دنیا برای یاری حضرت مهدی علیه السلام
55- سوره الاعراف - آیه 172: پیمان گرفتن خداوند از انبیاء علیهم السلام در مورد حضرت مهدی علیه السلام
56- سوره الاعراف - آیه 181: حضرات ائمه و حضرت رسول صلی الله علیه و آله؛ شاهدان الهی بر مردم
57- سوره الاعراف - آیه 187: قیام ناگهانی حضرت مهدی علیه السلام
58- سوره الانفال - آیه 7 - 8: زنده شدن حق و حقیقت و از بین رفتن باطل به دست حضرت مهدی علیه السلام
59- سوره الانفال - آیه 39: از بین رفتن شرک و کفر، و شکست آخرین گروه مخالف به دست آن حضرت
60- سوره الانفال - آیه 75: امامت در نسل امام حسین علیه السلام و وجود دو غیبت برای حضرت مهدی علیه السلام
61- سوره التوبه - آیه 3: دعوت حضرت مهدی علیه السلام اهل عالم را برای پذیرش امامت خود
62- سوره التوبه - آیه 16: امتحان و ابتلا مؤمنین به فتنه ها قبل از ظهور حضرت
63- سوره التوبه - آیه 32: پیروزی اسلام و تمام ادیان به دست مبارک حضرت
64- سوره التوبه - آیه 33: پیروزی اسلام به دست آن حضرت، و تمسخر مؤمنین توسط مردم به غیبت را، و نزول حضرت عیسی
65- سوره التوبه - آیه 34: حرمت نگهداری گنج و طلا و نقره در عصر حضرت
66- سوره التوبه - آیه 36: از بین رفتن شرک و مشرکین بدست حضرت مهدی
67- سوره التوبه - آیه 52: - نزول عذاب بر دشمنان و کشته شدن آنها بدست اصحاب حضرت مهدی علیه السلام
68- سوره التوبه 111: مقام مؤمنین در نزد خداوند و بازگشت و رجعت آنها بدنیا
69- سوره التوبه 119: حضرات ائمه علیهم السلام؛ صادقان و راستگویان در قرآن
70- سوره یونس - آیه 20: ایمان به حضرت مهدی علیه السلام، ایمان به غیب و فضیلت انتظار فرج
71- سوره یونس - آیه 24: قیام حضرت مهدی علیه السلام در اوج قدرت دشمنان و نشانههای از بین رفتن حکومت آنها
72- سوره یونس - آیه 35: ندای آسمانی بنام آن حضرت و ندای شیطان بر ضد آن و راه شناخت آنها از یکدیگر
73- سوره یونس - آیه 39: أن الرجعه من التأویل الذی لا یحیط بعلمه الناس
74- سوره یونس - آیه 48: حضرات ائمه معصومین علیهم السلام، دوازده مهدی و امت اسلام آخرین آنها حضرت مهدی علیه السلام
75- سوره یونس - آیه 50: نزول عذاب در آخر الزمان بر فاسقان و گنهکاران
76- سوره یونس - آیه 62: شیعیان حضرت مهدی علیه السلام، اولیاء الهی
77- سوره یونس - آیه 64: بشارت دادن به مؤمنین قبل از مرگ به قیام حضرت مهدی علیه السلام و نابودی دشمنان
78- سوره یونس - آیه 98: خواری و مسخ بعضی از مردم قبل از قیام حضرت
79- سوره هود 8: اصحاب حضرت قائم علیه السلام امت معدود و معین در قرآن
80- سوره هود - آیه 18: فتنه و بلاهای گوناگون و نداهای آسمانی قبل از ظهور حضرت مهدی علیه السلام
81- سوره هود - آیه 80: قوت و نیرومندی حضرت مهدی علیه السلام و اصحاب آن حضرت
82- سوره هود - آیه 83: نزول عذابهای گوناگون مانند فرو رفتن در زمین و غیر آن بر دشمنان حضرت مهدی علیه السلام
83- سوره هود - آیه 86: حضرت مهدی علیه السلام، بقیه الله و خطبه آن حضرت در کنار کعبه
84- سوره هود - آیه 93: فضیلت انتظار فرج
85- سوره هود - آیه 110: ظاهر نمودن قرآن که دست خط حضرت علی علیه السلام است توسط حضرت مهدی علیه السلام
86- سوره یوسف - آیه 110: ظهور حضرت مهدی علیه السلام و احیاء حق و پیروزی بعد از یأس و ناامیدی
87- سوره الرعد 7: حضرات ائمه معصومین علیهم السلام، هادیان امت اسلام
88- سوره الرعد - آیه 13: تحولات و تغییرات سریع در مردم هنگام نزدیک ظهور
89- سوره الرعد - آیه 29: فضیلت مؤمنین و متمسکین به امامت حضرت قائم علیه السلام در عصر غیبت
90- سوره ابراهیم - آیه 5: اعتقاد به حضرت مهدی علیه السلام از ایمان به غیب
91- سوره ابراهیم - آیه 28: حضرت پیامبر و ائمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین؛ نعمتهای الهی
92- سوره إبراهیم 44: ظهور و قیام حضرت قائم علیه السلام؛ وعده نزدیک الهی
93- سوره إبراهیم - آیه 45: رسیدن مساکن و بیوت ظالمین به حضرت مهدی علیه السلام و اصحاب آن حضرت
94- سوره إبراهیم - آیه - 46: شدت مکر و حیله دشمنان حضرت قائم علیه السلام
95- سوره الحجر 16 - 17: سنگسار شدن شیطان بدست مؤمنین در عصر حضرت
96- سوره الحجر - آیه 36 - 38: پایان مهلت شیطان تا عصر حضرت مهدی علیه السلام و کشته شدن او بدست آن حضرت
97- سوره الحجر - آیه 75 - 76: حضرت مهدی علیه السلام یاران و دشمنان خود را به الهام می شناسد
98- سوره الحجر - آیه 87: حضرات ائمه علیهم السلام تأویل، سبع مثانی، و حضرت مهدی علیه السلام قرآن عظیم
99- سوره النحل - آیه 1: حضرت مهدی علیه السلام؛ امر و فرمان الهی
100- سوره النحل - آیه 22: وجوب اعتقاد به حقانیت رجعت و بازگشت به دنیا
101- سوره النحل - آیه 33 - 34: قیام حضرت مهدی علیه السلام؛ امر و فرمان الهی و آیت انتظار
102- سوره النحل - آیه 37 - 40: رجعت دشمنان و کفار قبل از قیامت و هنگام قیام حضرت مهدی عج به دنیا و انتقام از آنها
103- سوره النحل 45: فرو رفتن دشمنان آن حضرت در زمین بیداء بین مدینه مکه
104- سوره الإسراء - آیه 4 - 6: قیام یاران حضرت مهدی علیه السلام قبل از قیام آن حضرت و انتقام از دشمنان
105- سوره الاسراء - آیه 7: قیام حضرت مهدی علیه السلام و یاران آن حضرت، وعده آخرت در قرآن
106- سوره الاسراء - آیه 33: حضرت مهدی ولی خون امام حسین علیهما السلام و انتقام گیرنده آن حضرت از قاتلین جدش
107- سوره الاسراء - آیه 71: عارف به حق حضرت مهدی عج به منزله یاور آن حضرت و شهید راه رسول الله صلی الله علیه و آله
108- سوره الاسراء - آیه 72: رجعت و بازگشت به دنیا به منزله آخرت در قرآن
109- سوره الاسراء - آیه 81: از بین رفتن باطل به قیام حضرت مهدی علیه السلام
110- سوره الکهف - آیه 47: رجعت و بازگشت دشمنان الهی و انتقام از آنها هنگام رجعت ائمه علیهم السلام
111- سوره الکهف 98: برداشته شدن تقیه و انتقام از دشمنان خداوند هنگام قیام
112- سوره مریم 37: اختلاف احزاب در دنیا و بروز برچمهای خراسان قبل از ظهور
113- سوره مریم 54: رجعت و بازگشت حضرت اسماعیل پیامبر بهمراه امام حسین
114- سوره مریم - آیه 75 - 76: انتقام خداوند از دشمنان به دست حضرت مهدی
115- سوره طه - آیه 110 - 113: قیام حضرت مهدی علیه السلام، اخبار و ذکر، قرآن
116- سوره طه - آیه 115: أن الله تعالی أخذ میثاق الانبیاء علی الاقرار بالمهدی عج
117- سوره طه - آیه 123: حضرات ائمه معصومین علیهم السلام هادیان قرآن
118- سوره طه - آیه 124: خواری و رسوائی دشمنان ائمه علیهم السلام در رجعت و بازگشت به دنیا
119 - سوره طه - آیه 135: حضرت مهدی علیه السلام راه هموار در قران و هدایت مؤمنین به آن حضرت
120- سوره الانبیاء آیه 12 - 13: فرار و شکست دشمنان ائمه علیهم السلام و افتادن ثروتها و گنجهای آنان بدست آن حضرت
121- سوره الانبیاء - آیه 15: شکست و نابودی دشمنان حضرت مهدی علیه السلام اعم از یهود و نصاری
122- سوره الانبیاء - آیه 35: رجعت مؤمنین و شهدا به دنیا
123- سوره الانبیاء 38: فضیلت مؤمنین و متمسکین به آن حضرت در عصر غیبت
124- سوره الانبیاء - آیه 73: حضرت مهدی و ائمه علیهم السلام هادیان قرآن و وارثان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
125- سوره الانبیاء - آیه 95: اثبات رجعت و عدم عمومیت آن برای همه
126- سوره الانبیاء - آیه 105: حضرت مهدی علیه السلام و اصحاب آن حضرت وارثان حقیقی زمین در قرآن
127- سوره الحج - آیه 39: خونخواهی حضرت مهدی علیه السلام از قاتلین امام حسین
128- سوره الحج 41: سیطرهء و تصرف و تسلط بر عالم و احیاء دین به دست حضرت مهدی علیه السلام
129- سوره الحج - آیه 45: محرومیت مردم از استفاده از علم حضرت مهدی علیه السلام در عصر غیبت
130- سوره الحج - آیه 47: روز حضرت مهدی علیه السلام برابر با هزار سال
131- سوره الحج - آیه 60: پیروزی امام حسین علیه السلام به دست حضرت مهدی
132- سوره الحج - آیه 65: حضرت مهدی علیه السلام امان و پناه اهل زمین
133- سوره المؤمنون - آیه 101: ارث بردن برادران دینی از یکدیگر در زمان ظهور
134- سوره المؤمنون - آیه 77: انتقام امیر المؤمنین - علی علیه السلام - از دشمنان خود در عصر رجعت
135- سوره النور - آیه 35: چهارده معصوم علیهم السلام نور الله و حضرت مهدی علیه السلام ستاره درخشان و آیت انتظار
136- سوره النور - آیه 53: کرامت و اعجاز یاران حضرت مهدی علیه السلام
137- سوره النور - آیه 55: وراثت زمین و خلافت ائمه علیهم السلام و مؤمنین در آن بنابه وعده الهی
138- سوره الفرقان 11: حضرات ائمه علیهم السلام ساعات دوازده گانه روز قرآن
139- سوره الفرقان - آیه 26: قیام حضرت مهدی؛ روز حکومت الهی و عبادت و اطاعت خداوند متعال
140- سوره الفرقان 54: حضرت مهدی علیه السلام؛ قدرت خداوند متعال در قرآن
141- سوره الفرقان 63 - 76: ائمه معصومین علیهم السلام؛ بندگان حقیقی خدا
142- سوره الشعراء - آیه 4: بروز اختلافات و فتنه ها در عالم و ندای آسمانی به نام آن حضرت و ندای شیطان بر ضد آن
143- سوره الشعراء - آیه 21: جریان سنت و امر حضرت موسی در مورد حضرت
144- سوره الشعراء - آیه 207: قیام حضرت مهدی علیه السلام؛ پایان مهلت ظالمین و جنایتکاران
145- سوره النمل 15: حضرت مهدی علیه السلام و اصحاب آن حضرت؛ وارثان
146- سوره النمل - آیه 59: حضرت مهدی علیه السلام برگزیده الهی
147- سوره النمل - آیه 62: اجتماع اصحاب حضرت مهدی علیه السلام در مکه
148- سوره النمل - آیه 71: فضلیت مؤمنین در غیبت حضرت مهدی علیه السلام
149- سوره النمل 82: از روایات شیعه درباره دابه الارض در قران (جنبنده زمین)
150- سوره النمل - آیه 83: رجعت شهدا و گروهی از مکذبین انبیاء و ائمه علیهم السلام به دنیا
151- سوره النمل - آیه 93: ائمه علیهم السلام؛ آیات وعده داده شده قرآن
152- سوره القصص - آیه 5: حضرت مهدی و ائمه علیهم السلام برگزیدهگان الهی و وارثان حقیقی زمین و رجعت ایشان به دنیا
153- سوره القصص - آیه 85: اهمیت رجعت و بازگشت پیامبر و ائمه علیهم السلام به دنیا
154- سوره العنکبوت - آیه 1 - 2: فتنه ها و علامات ظهور حضرت مهدی علیه السلام و اتفاقات حجاز
155- سوره العنکبوت - آیه 10: حضرت قائم علیه السلام؛ نصر و یاری پروردگار
156- سوره العنکبوت - آیه 49: حضرت مهدی علیه السلام؛ آیات پروردگار در سینه های مؤمنین و صاحب شمشیر خدا
157- سوره الروم - آیه 1-3: قیام حضرت مهدی عج؛ نصر و یاری پروردگار و شادی مؤمنین در قبرها به ظهور آن حضرت
158- سوره روم 4 - 5: شادی مؤمنین در قبرهای خود به ظهور حضرت مهدی عج
159- سوره لقمان - آیه 20: حضرت مهدی علیه السلام؛ نعمت باطنی خداوند و حضور آن حضرت در قلوب مؤمنین
160- سوره السجده - آیه 21: ظهور حضرت مهدی علیه السلام عذاب بزرگ، و زنده شدن زمین به رجعت
161- سوره السجده - آیه 27 - 30: قیام حضرت مهدی علیه السلام؛ روز فتح و پیروزی و ظاهر شدن گنجهای زمین
162- سوره الاحزاب - آیه 6: اهل بیت عصمت و طهارت اولوالارحام در قرآن
163- سوره الاحزاب - آیه 11: ابتلاء و امتحان مؤمنین و شدت فتنه ها قبل از ظهور
164- سوره الاحزاب - آیه 61 - 62: ملعونین در آیه دشمنان حضرت مهدی علیهالسلام
165- سوره سبأ - آیه 18: ائمه علیهم السلام؛ قری مبارک در قرآن
166- سوره سبأ - آیه 28: رجعت حضرت پیامبر به دنیا و اینکه روز فتح و پیروزی وعده داده شده در آیه، حضرت مهدی عج است.
167- سوره سبأ - آیه 29: قیام حضرت مهدی علیه السلام؛ وعده امت الهی و فضیلت مؤمنین و ثابت قدمان در عصر غیبت
168- سوره سبأ - آیه 51: ملیت و مشخصات و خروج سفیانی و جنگهای او و فرو رفتن سپاهیان او در زمین
169- سوره فاطر 41: ضرورت و لزوم وجود ائمه علیهم السلام در هر عصر و زمان
170- سوره یس - آیه 30: أن الارض لو خلیت من الحجه لساخت بأهلها
171- سوره یس - آیه 33: جنگ حضرت مهدی علیه السلام در مدینه و روئیدن اعجاز آمیز زراعت در زمین در عصر آن حضرت
172- سوره یس 48: فضلیت مؤمنین و متمسکین به آن حضرت در عصر غیبت
173- سوره یس - آیه 52: رجعت پیامبر صلی الله علیه و آله به دنیا
174- سوره الصافات - آیه 83: معروفیت چهارده معصوم در نزد انبیاء و حضرت ابراهیم علیه السلام از شیعیان آنها
175- سوره ص - آیه 17: انتقام خداوند از دشمنان حضرت مهدی علیه السلام
176- سوره ص - آیه 77: رسوائی شیطان و سنگسار شدن او توسط مؤمنین در عصر حضرت مهدی علیه السلام
177- سوره ص - آیه 79 - 81: "یوم الوقت المعلوم" همان روز ظهور حضرت
178- سوره ص - آیه 88: تأویل خبرهای عظیم الهی هنگام ظهور حضرت مهدی
179- سوره الزمر - آیه 69: آباد شدن و نورانیت زمین در عصر حضرت مهدی عج و رجعت بعض ظالمین در عصر آن حضرت
180- سوره غافر - آیه 11: رجعت و بازگشت بعض ظالمین در عصر حضرت مهدی
181- سوره غافر - آیه 51: رجعت و بازگشت انبیاء و امیر المؤمنین و امام حسین علیهم السلام به دنیا
182- سوره فصلت - آیه 16: رسوائی و مسخ شدن دشمنان قبل از قیام حضرت
183- سوره فصلت - آیه 30: فضلیت و برتری ثابتین به امامت حضرت مهدی عج
184- سوره فصلت - آیه 34: عمل ننمودن حضرت مهدی علیه السلام به تقیه
185- سوره فصلت - آیه 45: آشکار نمودن قرآن به دست خط حضرت علی علیه السلام توسط حضرت مهدی علیه السلام
186- سوره فصلت - آیه 53: دشمنان حضرت مهدی علیه السلام در آیات وعده داده شده
187- سوره الشوری - آیه 1 - 2: رمزهای حروف "ح ، م ، ع ، س ، ق" - طالبین دنیا سهمی در دولت حضرت مهدی عج ندارند.
188- سوره الشوری - آیه 18: مذمت عجله کردن در ظهور حضرت مهدی علیه السلام و قیام آن حضرت؛ ساعت موعود در قرآن
189- سوره الشوری - آیه 2: أن أهل الدنیا لا نصیب لهم فی دوله المهدی عج
190- سوره الشوری - آیه 23 - 24: خداوند متعال حق را بوسیله حضرت مهدی علیه السلام استقرار می بخشد
191- سوره الشوری - آیه 41: غلبه و پیروزی حضرت مهدی علیه السلام و اصحاب آن حضرت بر دشمنان
192- سوره الشوری - آیه 45: ذلت و خواری دشمنان حضرت مهدی علیه السلام در عصر ظهور
193- سوره الزخرف - آیه 28: حضرت مهدی علیه السلام؛ کلمه باقیه در آیه و وجود دو غیبت و اولاد برای آن حضرت
194- سوره الزخرف - آیه 61: قیام حضرت مهدی علیه السلام، علم الساعه در قرآن و نزول حضرت عیسی علیه السلام
195- سوره الزخرف - آیه 65: فتنه ها و علامات ظهور حضرت مهدی علیه السلام
196- سوره الزخرف - آیه 66: قیام حضرت مهدی علیه السلام؛ ساعت موعود در قرآن
197- سوره الدخان - آیه 3 - 4: حضرت مهدی علیه السلام؛ صاحب لیله القدر
198- سوره الجاثیه - آیه 14: روز قیام حضرت مهدی علیه السلام؛ یکی از ایام الله
199- سوره الاحقاف - آیه 13: فضلیت ثابتین بر ولایت حضرت مهدی علیه السلام
200- سوره الاحقاف - آیه 35: پیمان خداوند از انبیاء درباره پیامبر اسلام و ائمه معصومین و حضرت مهدی علیهم السلام
201- سوره محمد (ص) - آیه 4: خاموش نشدن جنگها تا ظهور حضرت مهدی و عیسی علیهما السلام
202- سوره محمد (ص) - آیه 17: هدایت و رشد بیشتر مؤمنین به ولایت حضرت مهدی علیه السلام
203- سوره الفتح 25: کامل شدن درک و آگاهی مردم در عصر حضرت مهدی عج
204- سوره الفتح - آیه 28: ظهور اسلام بر دیگر ادیان به دست توانای حضرت مهدی علیه السلام
205- سوره ق آیه - 41 - 42: رجعت صیحه و نداء حق و نداء آسمانی بنام حضرت مهدی علیه السلام
206- سوره الذاریات - آیه 22: قیام حضرت مهدی علیه السلام وعده الهی در قرآن
207- سوره الذاریات - آیه 23: ظهور حضرت مهدی علیه السلام همان "حق" در آیه
208- سوره الطور - آیه 1 - 3: عهد مکتوب پیامبر صلی الله علیه و آله برای حضرت مهدی علیه السلام
209- سوره الطور - آیه 47: عذاب دشمنان آل محمد صلی الله علیه و آله در عصر رجعت
210- سوره النجم - آیه 53: مذمت و لعنت اهل بصره، و بلاهای نازله بر آن
211- سوره القمر - آیه 1: علامات ظهور حضرت مهدی علیه السلام در عراق و دیگر جاها و نزدیک بودن قیام آن حضرت
212- سوره القمر - آیه 6: دوری و فاصله گرفتن مردم از اسلام هنگام ظهور حضرت مهدی علیه السلام
213- سوره الرحمن - آیه 41: شناختن حضرت مهدی علیه السلام دشمنان را از روی قیافه ها
214- سوره الواقعه - آیه 10: حضرت مهدی علیه السلام و شیعیان آن حضرت سابقین در قرآن
215- سوره الحدید - آیه 16: عدم تأثیر طول زمان بر قلب مبارک حضرت قائم علیه السلام و قلوب اصحاب آن حضرت
216- سوره الحدید - آیه 17: هلاکت و مرگ زمین به کفر و کافرین و حیات و زنده شدن آن به برکت حضرت قائم علیه السلام
217- سوره الحدید - آیه 19: فضیلت صابران و مؤمنین و منتظرین ظهور حضرت مهدی علیه السلام
218- سوره الصف - آیه 8 - 9: از بین رفتن مشرکین و منکرین ولایت و پیروزی اسلام بر جمیع ادیان در عصر ظهورآن حضرت
219- سوره الصف - آیه 13: بشارت مؤمنین به فتح و پیروزی در عالم بدست حضرت مهدی علیه السلام
220- سوره التغابن - آیه 12: در منکرین حق ائمه علیهم السلام تا قیام حضرت مهدی علیه السلام
221- سوره الملک - آیه 25: فضیلت مؤمنین به حضرت و صابرین و منتظرین ظهور حضرت مهدی علیه السلام
222- سوره الملک - آیه 30: غیبت طولانی حضرت مهدی علیه السلام و منظور از "الماء المعین" در آیه همان حضرت
223- سوره القلم - آیه 15: انکار نسب حضرت مهدی علیه السلام هنگام ظهور توسط مردم
224- سوره المعارج - آیه 1 - 2: آتش گرفتن کوفه و مغرب و سوختن تمام دشمنان اهل بیت و قیام حضرت مهدی عج
225- سوره المعارج - آیه 4: آتش افتادن در کوفه پیش از ظهور حضرت مهدی عج
226- سوره المعارج - آیه 44: خواری و ذلت دشمنان حضرت مهدی علیه السلام هنگام ظهور
227- سوره جن - آیه 16: استقامت در راه ولایت ائمه علیهم السلام و مقام مؤمنین به ایشان
228- سوره الجن - آیه 24: پیروزی حضرت مهدی علیه السلام و اصحاب آن حضرت بر دشمنان
229- سوره الجن - آیه 26: خبر دادن خداوند، اخبار حضرت مهدی علیه السلام و رجعت و قیامت را به انبیاء
230- سوره المزمل - آیه 10: حضرت مهدی علیه السلام مسلط بر خونهای ظلمه
231- سوره المدثر - آیه 1 - 2: شدت عذاب و انتقام از کافرین در عصر رجعت حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله
232- سوره المدثر - آیه 4: سیره و روش حضرت مهدی علیه السلام در پوشیدن لباس
233- سوره المدثر - آیه 8: ندای جبرئیل علیه السلام سه مرتبه باسم حضرت مهدی علیه السلام و الهام آن حضرت هنگام ظهور
234- سوره المدثر - آیه 11: پایان مهلت دولت ابلیس (شیطان) هنگام قیام حضرت
235- سوره المدثر - آیه 19 - 20: عذابهای گوناگون دشمنان به دست حضرت مهدی علیه السلام
236- سوره المدثر - آیه 35 - 36: رجعت و بازگشت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله به دنیا
237- سوره المدثر 40 - 48: قیام حضرت مهدی علیه السلام، یوم الدین در قرآن
238- سوره النبأ - آیه 18: رجعت و بازگشت امام حسین علیه السلام اولین شخصیت به دنیا
239- سوره النازعات - آیه 6 - 7: رجعت و بازگشت امام حسین و امیر المؤمنین علی علیه السلام و مؤمنین به دنیا
240- سوره النازعات - آیه 12 - 13: رجعت بعضی دشمنان خداوند متعال
241- سوره عبس - آیه 21 - 23: رجعت شهدا به دنیا
242- سوره التکویر - آیه 15 - 16: قیام آن حضرت چون شهاب نورانی در شب ظلمانی، و امتحان مردم در زمان غیبت
243- سوره المطففین - آیه 13: انکار نسب حضرت مهدی علیه السلام هنگام ظهور توسط مردم
244- سوره الانشقاق 19: جریان سنن انبیاء درباره حضرت مهدی علیهم السلام
245- سوره البروج - آیه 1: حضرات ائمه معصومین از حضرت علی تا حضرت مهدی علیهم السلام برجهای آسمان نبوت
246- سوره الطارق - آیه 15 - 17: انتقام حضرت مهدی علیه السلام از جباران و طاغوتیان
247- سوره الغاشیه - آیه 1 - 4: حضرت مهدی علیه السلام با دشمنان حق سازش نمی کند
248- سوره الفجر - آیه 1 - 3: حضرت مهدی علیه السلام تأویل و بطون آیات
249- سوره الفجر - آیه 22: تجلی قدرت الهی به قیام حضرت مهدی علیه السلام
250- سوره الشمس - آیه 1 - 15: ظهور حضرت مهدی و ائمه علیهم السلام همان "النهار والضحی" در آیه
251- سوره اللیل - آیه 1 - 21: حضرت مهدی عج همان "النهار" در آیه ... و أن المهدی عج یقوم بالغضب علی أعداء الله تعالی
252- سوره القدر - آیه 1 - 5: حضرت مهدی علیه السلام طلوع فجر در قرآن ... و صاحب لیله القدر
253- سوره البینه - آیه 5: دین حضرت مهدی علیه السلام؛ دین الهی
254- سوره التکاثر - آیه 3 - 8: دیدن مردم حق را در رجعت، و اینکه اهل بیت همان نعمت مورد سؤال از آن در آیه هستند
255- سوره عصر 1 - 3: عصر در آیه همان عصر حضرت مهدی علیه السلام.
ادامه مطالب
قسمت دوم http://m5736z.blog.ir/post/zamanQ2
قسمت اول http://m5736z.blog.ir/post/Q.zaman
قسمت سوم http://m5736z.blog.ir/post/MONJI3
قسمت چهارم http://m5736z.blog.ir/post/MONJI4
به نام خدا
مطالب جمع آوری شده در زمینه های مفاهیم قرآنی و تاریخی
از سال 1354 و بارگزاری آن در سال 1380 در سایت
تاریخی فرهنگی قرآنی
و از سال 1393 به تدریج بعضی از مقالات تبدیل به کتاب شده
و به حول قوه الهی در مهر سال 1399 به 40 جلد کتاب رسیده است.
نام : محمود زارع پور متولد تهران محله قلهک شمیران 1336
کارشناسی علوم قرآن و دینی ، دبیر و 25 سال مدیریت مدرسه
