فهرست مطالب
مختصری از زندگی حضرت آیت الله طاهری و فعالیت ایشان در محله ی قلهک خیابا ن دولت (شهید کلاهدوز) در مساجد و هیئات خانگی
اشعار اخلاقی و توصیفی آیت الله
به نظم در آوردن مناجات و دعای زیبای مجیر
به نظم در آوردن دعای پر فیض کمیل از حضرت امیر المومنین علی علیه السلام
سروده حاج محمد کاشانی در باره آیت الله سید نور الدین طاهری
تصویری از اشعار حاج آقا محمد کاشانی استاد آموزش ترجمه ی قرآن خودم در دوره ی نوجوانی در دهه ی 1350 قبل از انقلاب
تصاویری از جلسات با آیت الله و تشییع پیکر مبارک آیت الله در تهران و مشهد مقدس
مقدمه :
الإسلام یَعْلوا و لایُعْلی (علیه) اسلام دست برتر دارد و چیزی بر آن برتری نیابد . عُلَماءُ اُمُّتی اَفضَلُ مِن اَنبیاءِ بَنی اِسرائِیلَ. علمای اسلام، از انبیای بنی اسرائیل برترند؛
حضرت آیت الله طاهری یکی از شاگردان بارز اساتید حوزوی .. مخصوصا شیراز، قم و حضرات آیات عظام امام خمینی و بروجردی (رضوان الله) و... بودند و در سالهای قبل و بعد از انقلاب 1342 تا رحلت ایشان به فعالیت حوزوی و شرعی فعالیت داشتند
تا اواخر عمر پر برکت خود با کهولت سن امام جماعت مساجد (مسجد خمسه، امام جعفر صادق و .....) بودند. چندین بار به علت فعالیت مذهبی سیاسی توسط کلانتری و ساواک ستم شاهی دستگیر و هیچ زمان از فعالیت خود دست نکشیدند
تا سن 92 سالگی تدریس را ترک نکردند بنده بارها شاهد لذّت بردن و ذوق ایشان را در ارائه ی درس احساس کردم و حالات ایشان در زمان های مختلف و چگونگی تفهیم مطلب، انسان را به وجد می آورد.
مدتی ضمن تدریس در حوزه ریاست حوزه چیذر را به عهده داشتند. در رفع گرفتاری مردم و تشکیل قرض الحسنه در منزل خود بسیار تلاش می کردند
یک نکته ی خاصّ : علمای خاص معمولا تا زمانی که در حیات هستند از موارد خاص که مربوط به مورد شخص خود هستند چیزی نمی گویند ولی هر زمانی که رفتن خود را از این دنیا حس کنند به منظور هدایت و روشنگری و عبرت عوام نکاتی را افشاء می کنند. آیت الله هم در 2 سال آخر حیات خود از خواب هایی که از ائمه دیده بودند و سفارش هایی که شنیده بودند بالاخص از مادرشان حضرت زهرا سلام الله علیها برای ما جلسه ای ها، که ماهانه 2 بار افتخار شنیدن درس ایشان را داشتیم، تعریف و فاش می نمودند.
محل دفن : مشهد الرضا علیه السلام پایین صحن جمهوری اسلامی
روحش شاد راهش پر ره رو باد
اشعار اخلاقی و توصیفی آیت الله طاهری
حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
علی ای نماد رحمت علی ای کمال نعمت
علی ای تمام رافت علی ای تفسیر همّت
علی ای شفیع امّت علی ای سراج ظلمت
علی ای وصیّ احمد علی ای همره محمّد
علی ناصر یتیمان علی کامل اسیران
علی ای دلسوز مهمان علی ای حبیب رحمن
علی ای امام معصوم علی ای ز رای محروم
علی ای مراد زهرا علی ای غریب و تنها
علی ای کفیل سبطین علی ای ذکور شفتین
علی ای امام بر حقّ علی ای ز جانب حقّ
علی ای فدای ذاتت همه ذات طاهری فدایت
ای دل اگر عاشقی
ای دل اگر عاشقِ رسولی و عترت طالبِ فیض و کمالی و عترت
اسوه بدان؛ فعل و خویِ پیمبر تابعِ قرآن و تحت امر ولایت
قدر بدان هستیِ خود از خالقِ هستی سرِّ وجودی تو در عَوالِم خلقت
خانه ی دایم قیامت است بهوش باش بر حذر از نار باش و طالب جنّت
گفت و شنود و عمل به عمر چنان دار تا که به روز جزا رسی به شفاعت
منقطعِ از خلق و وصل به خالق قلب صفا یابد و روانِ تو راحت
تو با بصیرت کامل طلب نمای سعادت ز خدمت خلق و عبادت خالق هر دورست روایت
عشق به حق طاهری تو را نجات دهد از شرر نفس و میرسی به سعادت
عاشق اگر عاشقی به عشق مجازی نیست ترا سهم جز مرادت و زحمت
گذشت زمانه
بگذرد این ثروت حطام زمانه وزر و بالش وبال صاحب خانه
جنّت فردوس عاشق است کسی را کو که بود عاشق خدایی یگانه
چشم بپوش از لذایذ بی حدّ گرد معاصی مگرد روز و شبانه
طاعت حق کن مباش غافل و سرکش سوی ضعیفان بپوی خانه به خانه
دست توسل بدار جانب یزدان دامن عترت بگیر و پای به پای روانه
طاهری ار دولت ابد تو راست تمنّا راه حقیقت همین و غیر، بهانه
نور حقّ
اصل الوجود ذات حق و ما سواست صنع حق
به کنه ذاتش بسته ره راهی مجو جز ذات حق
عاجز بوصفش واثقین مبهوت به نعتش عالمین
شطری ز وصفش در جهان روشن شود بر سالکین
لکن بود عالِم همه آثار صنع حق همه
خود کاشف ذاتش بود هم کاشف وصفش بود
با چشم بینا کن نظر بنگر که عالَم سر به سر
بر ذات حق باشد دلیل بر کلّ عالَم ذوالاثر
با عقل جان و عمق دل بیرون بیا از آب و گِل
با قدسیان همراه شو بین نور حق تابان به دل
در عرشیان و فرشیان نور خدا باشد عیان
در ظلمت جهل و ندم گم گشته تا مرز عدم
نور الهی از ازل تابیده بودی از اول
زان نور, نور احمدی گردید اعلی و اجل
نقل از رسول مصطفی در شان مولا مرتضی
یازده نور جلیّ بعد از علی شد منجلی
اجلی است نور فاطمه تحت الشعاعش قاطبه
دست من و دامان تو هم باب و هم اولاد تو
زوجش علی سرّ خدا مشکل گشا آل عبا
اثنی عشر بعد از علی از امر حق ما را ولی
چشم امید طاهری خالق بود وانگه نبیّ
هم بوالحسن مولی علی هم فاطمه نور جلی
سبطین نور العالمین سجاد زین العابدین
و باقر العلوم مفخر العباد شافع یکون فی المعاد
ناشر شریعه صادق المصدق لنشرها موید موفق
امام هفتمین موسی الکاظم فی السجن محبوس به امر ظالم
هارون ملعون عدو قاهر وَ هوَ شقی عمره الخاسر
علی الرضا امام روف زائره یحب و عطوف
یا رب بحب المصطفی و عترتی ثابت نما در طاهری و فطرته
نعت : ستایش ، مدح . وصف کردن کسی یا چیزی به نیکی . شطر : نیمه چیزی و پاره و نصف هر شیء. ندم : پشیمانی عدم : نیستی. قاطبة : عموماً، همگی . سجن، حبسگاه، سیاه چال، محبس، بازداشت،
غفلت
مدت تمام گشت و به پایان رسید عمر غافل هنوز در گرو خواب غفلت است
از جهل و جاهلی چو شود قلب چاک چاک درمان آن به دوری از آن و عزلت است
در روزگار آنکه خطا پیشه و ستمکار است در روز حشر ترا بیند و زیانکار است
ای ظالم از سزای عمل کی توان گریخت مغرور از زمانه مشو چند روزه وقت مهلت است
ای بی خبر ز جهل خود و اعوجاج خود در پیش پای تو همه چاه است و ظلمت است
جاهل از اگر متنسک شود دگر مپرس ره گم نموده ولیکن گمانش هدایت است
گفتا نبی مکرم که جاهل مصرّ به جهل پشت مرا شکسته و در وادی ضلالت است
یک دم بخود بیا و ببین حال رفتگان شهر منزل من و تو زیر خاک قبر خفتن است
بر خود مبال آنکه بود ثروتت چنان اینها همه بدست تو چندی امانت است
در ظاهرت مبارک و باطن اسیر نفس این سیره ی خسان و روال منافق است
یک حدیث مبارک صحیح آمده شکسته دل آهش به آسمان رسد ناظرش ملائک است
ای جاهل عنود چه دلها شکسته ای گویا به خود ببالی گویی همه شهامت است
نفس لان المساجد لله لا للهوی مسجد تو را چکار و درونت ضلالت است
این جاهل متنسک برای فریب خلق سجاده اش به مسجد و در دل شکار خلایق است
دنیا نیرزد آنکه تظاهر به دین شود اما درون تهی از صفا و وزر وبال است . جاهل اگر به جهل مرکب قرین شود دیگر امید سعادت در او امر نادر است . طاهر غرور و جهل و هوی با وسایس شیطان بالاترین عدوّست که پیش روی آدم است متنسک عبادت کننده . عنود : سخت الوصول
طالبان جاه و مال
این نصیحت را شنو از من که من از کلام الله گویم این سخن
شرح حال طالبان جاه و مال نیک بنگر بگذرد از این مقال
گر زر اندوزی تو را عادت شود التکاثر در حق و شانت شود
چند جویی این مقام و آن مقام خواهش نفس است بی شک این مرام
میزنی لاف ادب ای بی خبر آتش نفس است در دل شعله ور
ظاهری زیبا و باطن پر ز سمّ حیه تسعی چه گویم از تو کم
خلق را نبود ز نیرنگت امان جلوه خوش داری و زهرت در نهان
ضل سعیک خاب فحلک را بخوان خویش را زین پس دگر نیکو مخوان
الغرض خاسر بود بل اخسرین خوانده است او را خدایش کمترین
زین نسق هر کس که پیماید طریق کیفر او در قیامت شد حریق
علقه ی تن غلّ بود بر دست و پا غل بیفکن تا ز تن گردی رها
لحظه ای از خود به بیخود راه جو یک دمی از جان دل الله گو
منقطع از این و آن مال و جاه شرط وصل است انقطاع از مال و جاه
این نمط بس کن سخن ای طاهری حق طلب کن بی نماد ظاهری
مترادف نمط: اسلوب، روش، سیاق، شیوه، طرز، طریقه، گونه، نحو،
شعبان 93.3.24
غایب از دیده ها وی ظاهرند قلبها
سرگردانی ما در غیبت تو بی حد تا آنکه رخت بینم سیمای رخ والا
در روز و شب و ساعات دستی به دعا داریم تا آنکه شود ظاهر آن حجت حجتها
ای عزیز پنهانی وَی حجت ربانی زائل بنما از ما از دوریت این غمها
دنیای پر از عدوان در جور و ستم غرق است وقت است که بازآئی امروز و یا فردا
شیعیان همه گریان از جور ستم نالان زیر سلطه اغیار هم روز و همه شبها
ای خلاصه الانبیا ای سلاله الاوصیا ای حجت ثانی عشر ای هادم جمع و شتی
حبیب و محبوب حق فانی در ذات حق حب تو افزون بود عشق تو فوق عشقها
حوصله و صبر ما ز دوریت سر آمد ظهور ذات اقدست امیدواریم ما
ای وارث اوصیای حق نور تو مصباح الدجی ای شمس اعلام الطّغی ای صاحب ذَوِی النها
ای وصف تو کهف الوری ای نام تو اولی الهِجی ای شان تو فوق الشعور بالاتر از ارض و سما
در عشق تو ما زنده ایم به حب تو ما مانده ایم با رویتت دل بسته ایم بالا بود دست دعا
دلهای ما گریان بود چشمهای ما گریان بود عاشق به عشق تو نالان بود در انتظارت دیده ها
در فکر تو بودم شبی یا رب چرا غائب بود آن غایب از کل امم افزون شده بر رنج ها
خوابیدم و خوابم ربود در عالم و آنچه بود شمس الشموس عالمی صاحب زمان در نورها
دیدم رخ نورانیش بوسه به دستش میزدم دست نوازش او کشید بر من چه دیدم لطف ها
این طاهری غم زده از دیدنش عرشی شدم از فرش رستم در دلم جز عشق مولا قائم دلها
چون غنچه لب وا نمود با من سخن گفت اینچنین ماموریتی داری زمن بر گو به امت این ندا
گر نصرت از من طالبید و خواهید تا پایان شوید شرط از آن تابع حق رستگاری ما
طاهری در حد گفتارش سفارش میکند با شیعیان زیر ولای ثابت صاحب زمان باشید آمین ربنا
شعر نماز 12 اردیبهشت 93
الصلوه قربان کل تقی
چو تقوی اجین شد بجان مصلی تقرب نماید به ذاتش تجلی
بالصلوه تطفی النار
به وحی از خدا بر پیمبر رسیده سروش عذاب حجیم از نماز مصلی خموش
الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر
نمازت اگر شد قبول الهی زدوه شود از روانت مناهی
الصلوه معراج المومن
پیمبر به معراج رفت و بحق قرب یافت مصلی به معراج حق زین عمل بار یافت
الصلوه تغسل الذنوب کما تغسل النهر الجاری درق الحساب
بدن پاک گردد به آب روان نماز مصلی زداید گنه از جان
الصلوه ان قبلت قبل ما سواها
نماز ار قبول حق آید دگر غم مدار پذیرای طاعت دیگر بود کردگار
و ان ردت رد ما سواها
نماز مصلی اگر رد شود ماسوی فصل لربک و کن تارکا للهوی
الصلوه خیر العمل
نکوتر ز هر کار باشد نماز نماز است مشحون ز راز و نیاز
تقاضا کند طاهری از خدای وَدود بود دائما در قیام قعود و سجود
شعر نفس
فروردین 93
باز گویم وصف خَلق ما سِوی بر سه قسم آیند اوصاف قُوی
در ملائک خلقت عقل است و بس در بَهائم شهوت بطن و هوس
جمع هر دو در بنی آدم بُوَد زین تجمّع شهره در عالَم بُوَد
طاعت حقّ در مَلَک فطری بود در چنین خلقت ز حقّ سرّی بُود
لیک حیوان فطرتش شهوت بود در غریزه شهوتش اُسوَط بود
شهوت جنسیّ و بطنی خوی اوست لانه ی شهوت سرائی کوی اوست
در مَلَک یک بُعد آنهم عقل است بندگیِ حق مر او را سهل است
آدمی با هر دو بُعد ایجاد شد سِرِّ حقّ در حقّ او ایفاد شد
گر چه انسان عقل را پیرو شود در عمل اخلاص را پی جو شود
چیره بر نفس و مسلّط بر هوی از ملائک بی شک آید مرتقی
با تاسّف گر به عکس آرد عمل عقل را منفی و خواهان ضَلَل
از بهائم پست تر بل هم اضلّ لا جرم این است پایان عمل
طاهری توفیق گر گردد رفیق قرب حق می باید و شرب رحیق
ذاکر بالله
فروردین ۹۳
در عمر به نام خالقم بودم ذاکر با ذکر نبیّ و ال طاهرش بودم فاخر
توحید خداوند به ذاتم توام قرآن کریم رهنمایم محکم
با دین محمّدی عجین گشتم و الله با حبّ علی و آل عترت هستم بالله
فاش گویم که محبّت نَبوَد تنها کافی گر عمل طابق دستور نباشد دستت خالی
دنیا نَبوَد ظاهرِ آن جز دلبر مفتونِ چنین دلبر عاقبت شود ذی شرّ
گر صاحب مِلکی تو در سراسر عالَم ور قدرت تو باشد مافوق بنی آدم
اما ز عمل به دین تو سهل انگاری عمری ز تو رفت و عاقبت مُرداری
از دین شریعت تو جدا هیچ مشو دین آئین محمّد است و بیراه مرو
مولاست علی وصیّ احمد بالله وانگه حسن و حسین تعیین خداست والله
از نسل حسین نُه وصیّ روز غدیر گفتار نبیّ بود در آن صحنه و آن جمع قفیر(پیمانه)
باقی است شریعت به امام قائم بر غیبت کبری و ظهورش تنهاست خدا عالِم
طاهری از خدا عاجزانه می خواهد بر همین نَسَق مخلِص عاشقانه خوش ماند
شفاعت از عفو و گناه
شفاعت دو نحو آمده در لسان شریعت شفاعت لانعام نعمت شفاعت لغمض از جهالت
اگر مومنی بحر مومن دعایی نماید که یا رب فزون کن صوابی که دارد
اگر طالب فیض دست نیایش برد سوی خالق به هنگام خواهش
تقاضا نماید زحلّال مشکل که یا رب زمومن شود حل مشکل
چنین شافعی را خدا خوش پذیرد اجابت کند دعوتش را یاس نبیند
اگر پیشه گردد چنین راه و رسمی خصومت کجا حاصل آید ز رفتار خصمی
پشیمان اگر از گناهش بگردد گنهکار خجل گردد ازاین عمل گر شود آشکار
اگر با توسل بدامان یک آل عصمت تقاضا کند عفو بخشش رسیدن به رحمت
خداوند سبحان ز لطف امینش پذیرا شود خالق او به خوان کریمش
شفاعت ز شافع، اجابت ز حق حبذا به هر تائبی می رسد این ندا هکذا
خداوند رحمن ز لطف و عنایت عطا کرده بر آل عصمت شفاعت
چه در امر عقبی چه در امر دنیا گره را شفاعت گشاید به امر خدا
شفاعت صریحا در آیات قرآن ز خالق رسیده پیامبر بود ذوالبیان
بود سیره طاهری خواهش از آل عصمت شفاعت نمایند از وی به حصر و قیامت
امام علی بن موسی الرضا علیه السلام
سلام علی ثامن الاوصیا سلام علی عاشر الاولیا
سلام علی وارث الانبیا سلام علی مفخر الاتقیا
علی بن موسی امام به حق بود حجت حق بر اهل یقین
سلام علی من به یفتخر لاهل السماء جبرئیل امین
بت قبیل نعلیه حبذا ملائک تباهی بهذا المکین
علی بن موسی امام رئوف حبیب خدا حجت هشتمین
سلام علی خازن العلم سلام علی معدن الحلم
سلام علی وارث الوحی سلام علی صاحب الرای
علی بن موسی الرضا الامان همه شیعیان را پناهی خدا را امین
سلام علی من یسمی بشمس الشموس اغثنا اغثنا انیس النفوس
وَعدنا اذا زارکم زائر تزرونه عند موت النفوس
علی بن موسی منم زائرت دم مرگ ببینم جمالت بعین الیقین
سلام علی بن الزّکیّ الکظیم یسمّی بموسی مسمّی الکلیم
سلام علی من الحّت حشاه بسمّ النّقیع المضیف العین
علی بن موسی بزهر جفا شد شهید باصرار مامون شقیّ اللّعین
سلام علی من به یرتجی عموم الشفاعه به یرتقی
سلام علی من قضی الرب فی حقه امام رئوف ملاذ علی خلقه
علی بن موسی غبار ضریح و حریمش بود طوطیای عیون همه مسلمین
سلام علی من فداه بنفسی و اهلی بکل من الخلق دان وعال
علی بن موسی الرضا ذوالمعالی حلیم علیم بحار المعانی
علی بن موسی الرضا بود چشمه علم و دریای حکمت نگهبان شرع و نگهدار دین
سلام علی من بکی اهله بکاء شدیدا مبیلل الکخاله
سلام علی من نیام عیاله غریبا بعیدا نفی من بلاده
سلام علی من یصلی و صلی علیه ملیک السما و الملائک جمیعا
علی بن موسی ملاذ الحوائج مغیث لشیعه ضمین النتائج
درود خدای جهان آفرین بر رضا پذیرا ی زائر ورا باشد آیین
سلام علی حجه البالغه ثامن الاوصیا علی بن موسی منیر لعرض السما
اذا شئت تنجی عذاب الجحیم تولی علی بن موسی بقلب سلیم
اگر طالب جنت یا که خائف ز ناری توسل بجو بر رضا قائد و حافظ دین آیین
سلام علی قال فی حقه المصطفی لیدفن بطوس حفید من المرتضی
کذا قاله القائد مذهب الجعفری امام بحق ناطق صادق مجتبی
خبر از پیمبر به از صادق آل او رسیده به او بود طوس است مر حجت هشتمین
سلام علی من روانا بان الرضا یشافع لمن زاره عند یوم القیامه
اذا زاره عارفا حقه تابعا امره سیوفی علی بن موسی غدا فی الشفاعه
اگر طاهری عاشقی مر رضا را رضایش به علم و عمل شد شما را
شفاعت اگر خواهی از آن امام زخود دور کن نفس دون و خطا را
مدح اهل البیت
بِسمِ الِاله خالِقِ الاَکوانِ نَعبُدُ وَحدَهُ وغَیرهُ الاَغیارِ
سَلامُ ربُّنا عَلی جَمیعِ الرُّسُل وَ اَوصیاءُهُم کُلُّ مِن الاَخیارِ
فِی الکَونِ خَمسهُ و تِسعَهُ هُداهُ مِنَ الاِلهِ هُم خَزانَهُ الاَسرارِ
مُقدَّمُ علی جَمیع الاَنبیاء وَ الرُّسُل فِی الرَّفعهِ و فِی المَقام فَوقُ الاَبرارِ
نَبیُّنا مُحَمَّد و فِی السَّماءِ اَحمَد وَصیُّهّ عَلیُّ الکرّارِ نورَ الاَنوارِ
فاطمهُ الزَّهرا کَوثَرُ الرَّسول لَیسَ کَمِثلُها نِساءُ فِی الاَدوارِ
وَ المُجتَبی سِبطُ الرَّسولِ و الحُسَین اِمامُنَا الشَّهید سَیّدُ الاَحرارِ
ثُمَّ عَلیُّ بنِ الحُسَین زَیّنِ العِبادِ مَضی زَمانُهُ فی زَمَنِ الاَشرارِ
وَ باقِر وَ صادِقُ مُحیِ العُلومِ وَ الشَّریعَه بَعدَ الخَمُودِ مُدَّه طَویلَهَ اَطوار
یا وَیلَتا لِسابِعِ الاَئِمَّهِ مَسجونُ فِی السِّجنِ دَومَا ساجدا اِلَی الاَسحارِ
بِنَفسِنا فِداک مُوسَی الکاظِم فَدَیتَ نَفسَکَ لِشیعَهِ النَّبیِ وَ آلِهِ الاَطهارِ
صَمیمُ قَلبُنَا الرِّضا اِمامُ الرَّئوف دَواءُ دائِنا فِی السِّرِّ وَ الاَظهارِ
تَقیُّ الجَواد جادَ فِی السَّخا ء سَخائُهُ یَشمِلُ فِی القِطارِ وَ البَرارِ
فی مَجلِسِ المَامون فَضلُهُ عُلِم فی صَدرِهِ خَزائنُ العُلومِ وَ البِحارِ
ثُمَّ اهتَدَی الاُمَّه بِهادِ النَّقی عَلَیِّ الهادی اَمینُ وَحی ِالبارِ
اَبوالاِمامُ المُنتَظَر اَلحَسنُ العَسکری اِحدی عَشَر وَصیُّ اَحمدِ المُختارِ
فی حِکمَهِ الاِ لهقَد قَضی لِلمَهدی قائِمُ اَهلُ البَیت غَیبَه الاَکرارِ
نَنتَظِرالظُّهورِآجِلَا لِلقِسطِ وَ العَدالَه عَدلُ الاِله فی ظُهورِهِ یَکونُ قَطعَا جارِ
اَلطّاهِری عَبدُ ذَلیلُ خاضِعُ لِربِّه اَنشَدُ القَطرَا فَضلُ آلِ اَحمَدِ الاَطهارِ
یَومُ المَعاد ذُخرُنا وَلایَتِ الاَئمَّه وَ العَمَلُ الصّالِح فِی اللَّیلِ وَ النَّهارِ
نسیم قدس
نسیم قدس می وزد، ز قدسیان بر اهل دل به خاکیان ندا کند ، برون شوید ز آب و گل
ترا صفیر می زند ، منادی صفای دل شتاب کن بسوی حق ، محار کن هوای دل
نزول رحمت خدا ، نثار آن دلی شود که خالی از هوا شود ، که این بود بهای دل
اگر گزیده شد دلت،به عشق وصل و قرب حق جزا دهد به تو خدا،ز نور خود صفای دل
به جستجو قیام کن ، ببین کجا صفا بود به قلب خود رجوع کن ، شنود کن نوای دل
دلی پر از حبّ خدا ، تزکیه از غیر خدا تابع دین احمدی ، یقین بوَد شفای دل
کمال دین علی بوَد ، ولایتش جلیّ بود متین مکان مرتضی ، ز شیعیان سرای دل
فاطمه کوثر رسول ، مام ائمه الهُدی حبّ علیّ و فاطمه ، پر شده در فضای دل
به ذات حق قسم ، که هشتُ چهار اوصیا وجودشان علومشان ، بود یقین جلای دل
بشارت از خدا بود، ظهور مصلح جهان مهدی صاحب الزّمان، عشق دل و ولای دل
نبوت محمدی ، ولایت مرتضوی قیام عدل مهدوی ، ناطقه ی رسای دل
ادای شکر حق نما ، طاهریا از این نعم عطا شده ترا ، نهفته جابجای دل
نسیم قدس قدسیان ، اگر وزد به طاهری رها شود از این سرای تنگ و تار ظاهری
شعر مرگ
به دل دارم غمی پایان ندارد از آن غم زندگی سامان ندارد
ندارم لحظه ای فارغ از این غم بجز آنکه سر آید عمر کم کم
نمی دانم که در هنگام رفتن چه دارم بهر حق از کار و گفتن
همین دانم تهی دستم تهی دست شوم تسلیم حق یکجا و در بست
اگر عفو خدا شامل نگردد خطای من ورا حائل بگردد
کنم تکیه به قرآن و به عترت کزین ره نائل آید عفو و رحمت
ولکن شرط آن باشد مداوم مهیّای عمل بودن مقاوم
ز رحمت ها و نعمت های بی حد که نازل آید از قیّوم سَرمَد
همه عالم فرا گیر است وَالله بشر قادر به شکرش نیست بِالله
چرا پس این همه کوس اَنَا الحق زند انسان به جبر خود به ناحق
دمی در خود فرو رو ای مسلمان تو ای کمتر ز یک ذرّه در امکان
پشیمانی بود در بستر مرگ ز انسان این همه غوغا و نیرنگ
عیان دیدی که عُمرَت رفت و خوابی مهیّا کن برای آخرت نیکو جوابی
مشو مایوس از لطف خداوند که با توبه در رحمت گشایند
طاهری رحمت خدا بوسعت دو جهان ذرّه ای گر رسد به تو ز خالق منّان
ور به فضلش کند به تو رفتار ور شفاعت شود تو را همیار
ره به جنّت شود تو را ممکن این بود حال خاضع مومن
انقطاع از خلق
مطلب تمام گشت و به آخر رسید عمر پوشیده دو چشم خود از خلق لله شکر چشم دلم بروی خالق هستی گشوده ام زین فصل و وصل، دلم شاد لله شکر غافل، ز انقطاع عن الخلق خاسر است واصل به حق ، مُدام بگوید که لله شکر عاقل تمام عمر بیاد خداوند و وصل او روح و روان خود عجین کند، ذاکر لله شکر
هان طاهری که بدین موهبت شدی سرشار آنات عمر تو نبوَد ظرف لله شکر
خالق فزون کند نِعَمَش را، اگر که شکر کنی گر طالبی فزونی نعمت، مدام گو که لله شکر
درسی ز سرور آزادگان حسین شهید بر گیر و کان ولیّ خدا در قتلگاه همی گفت لله شکر
اِلهی هَب لی کَمالَ الاِنقِطاعِ اِلَیک و اَنِر ابصار قلوبنا بِضیاءِ نَظَرِها اِلَیک حتّی تَخرِقَ ابصارَ القلوب حُجُبَ النّور فَتَصِلَ الی معدَنِ العَظَمه و تِصیرُ اَرواحُنا مُعَلّقَه بِعزِّ قُدسِک خطبه شعبانیه روایت از امام سجاد علیه السلام
اولین روز امامت حضرت مهدی (عج)
حجت ثانی عشر منجی کل بشر تجلّی نور حق ضیاء شمس و قمر
قائم آل رسول میوه قلب بتول هادی کل سُبُل جامع کل فُحول
قیام او به امر حق حقیقتی ست بی بدل وجود او کلام او هدایتی ست بی ضلل
شمس و قمر نشاانه ای از رخ بی مثال او عالم و آدم و مَلَک یکسره محو در جمال او
فانی فی الله او باقی بالله او فناء او بقاء او جملگی از الاه او
خادم او بود مَلَک حافظ او بود خدا لحظه ای از حیات خود نبوده از خدا جدا
وارث کل انبیاء خاتم کل اوصیاء شاخص کل اتقیاء رهبر کل اصفیاء
غیبت او صلاح حق ظهور او فلاح ما سلطنت و عدالتش یقین بود نجاح ما
مهدی صاحب زمان در انتظار تو همه دعاء عهد و فَرَجَت بود مدام زمزمه
طاهری ار عاشقی رُخش ببینی عیان دست دعا باز کن گریه کنان با فغان
وقت سحرنماز کن نمازصالحان بخوان ذکر تو اَلعَفو را کاشف غَمِّ خود بدان
بگو به مولای خود خدای ربِّ وَدود تو ای همه هستیم هستی غیب و شهود
پر شده عالم ز جور دادرس بی کسان مهدی موعود را وقت ظهورش رسان
تمامی همّ و غمّ ز شیعیان علی ز نور صاحب زمان جهان شود مُنجَلی
طائر بشکسته بال طاهر زار و غریب مژده دهد ظهور را به امر حق عن قریب
خوشی های معنوی
خوشا آنانکه در خلوت و جلّوت به ذکر حق دلی سرشار دارند
خوشا آنانکه در نعمت و نغمت بحمد ذات حق گفتار دارند
خوشا آنانکه در رنج و غم و درد صبورند و چنین رفتار دارند
خوشا آنانکه در خلوتگه دوست به عشق او نوال و زار دارند
خوشا آنانکه در وقت سحرگاه که یارب یا ربی اصرار دارند
خوشا آنانکه سِرّ خود بپوشند ولیکن با خدا اسرار دارند
خوشا آنانکه در ابراز حاجت مداوم از دعا ابزار دارند
خوشا آنانکه در دریای عرفان صراط جاودان زابرار دارند
خوشا آنانکه از فکر گناهی چو طائر از قفس حس فرار دارند
خوشا آنانکه تائب از گناهند برای مغفرت آه درون زار دارند
خوشا آنانکه در هنگام رفتن ز باد و راحله پر بار دارند
خوشا آنانکه با اخلاص و ایمان ضعیفان را دلی غمخوار دارند
خوشا آنانکه بذرِ نیک کِشتند از این کِشتن فزونتر از هزار دارند
خوشا آنانکه در خدمت به مخلوق خَدومند و دلی سرشار دارند
خوشا آنانکه محبوب خدایند به اکسیر محبت، بار دارند
خوشا آنانکه با قرآن و عترت به معنای حقیقی راه دارند
خوشا آنانکه عند الموت شادند به عشق حق رهی سرشار دارند
خوشا آنانکه در این عمر فانی مخفف زیستند و به جنت راه یابند
خوشا آنانکه این گنجینه علم نصایح با عمل ، همگام دارند
خوشا ای طاهری گر راه یابی به قرب حق چسان ابرار دارند
http://m5736z.blog.ir/post/sh.taheri
بهتر بود شعر ایشان را ابتدا به یک شاعر نشان می دادید بعد انتشار می دادید . گرچه دارای معانی مفیدی است اما شعر نیست . شعر فقط رعایت قافیه نیست . باید سیلاب و اوزان و ... اشعار باید رعایت شود . این متن ها تا حدودی نثر مسجع است نه شعر !