- ﷽ ☫
چهل حدیث کربلا
حدیث اول: حریم پاک.
عن النبى (صلى الله علیه و آله) قال:
... وَ هِىَ اَطهَرُ بَقاعَ الاَرضَ وَ اَعظَمُها حَرَمَةُ وَ إِنَّها لمَن بَطحاءُ الجَنَّة..
پیامبر در ضمن حدیث بلندى مىفرماید:
کربلا پاکترین بقعه روى زمین و از نظر احترام بزرگترین بقعهها است و الحق که کربلا از بساطهاى بهشت است.
بحار الانوار، ج 98، ص 115 و نیز کامل الزیارات، ص 264
حدیث دوم: سرزمین نجات
قال رسول الله
یَقبِرُ اِبنى بأَرضِ یُقالُ لها کَربَلا هِىَ البُقعَة الَّتى کانَت فیها قُبَّةَ الاِسلام َنَجا الله الَّتى علَیهَا المُؤمِنینَ الَّذینَ امَنوا مَعَ نوح فِى الطّوفانِ
پسرم حسین در سرزمینى به خاک سپرده مىشود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازى که همواره گنبد اسلام بوده است، چنانکه خدا یاران مومن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد .کامل الزیارات باب88 ح8
حدیث سوم: مسلخ عشق
قال على (علیه السلام):
هَذا... مَصارِعُ عُشّاق شُهَداء لا یَسبِقُهُم مِن کانَ قَبلهم وَ لا یَلحِقُهُم مِن کانَ بَعدِهِم.
روزى گذرش از کربلا افتاد و فرمود: اینجا قربانگاه عاشقان و مشهد شهیدان است شهیدانى که نه شهداى گذشته و نه شهداى آینده به پاى آنها نمىرسند.
تهذیب، ج 6، ص،73 و بحار، ج 98، ص .116
حدیث چهارم: عطر عشق
قال على (علیه السلام)
واهَا لَکَ ایَّتُهَا التُّربَة لِیَحشُرنَ مِنکَ قَومُ یَدخُلونَ الجَنَّةُ بِغَیرِ حِساب
امیر المومنین (علیه السلام) خطاب به خاک کربلا فرمود: چه خوشبویى اى خاک! در روز قیامت قومى از تو بپا خیزند که بدون حساب و بى درنگ به بهشت روند.
شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 4، ص 169
حدیث پنجم: ستاره سرخ محشر
قال على بن الحسین (علیه السلام):
تَزهَرُ أَرضَ کَربَلا یَومَ القِیامَة کَالکَوکبِ الدُّرّى وَ تَنادِى اَنَا اَرضُ اللهِ المُقَدَّسَة الطَّیِّبَةِ المُبارَکَةِ الَّتى تَضمِنَت سَیَّد الشُّهَداء وَ سَیِّدُ شَبابِ اَهلِ الجَنَّة.
زمین کربلا، در روز رستاخیز، چون ستاره مرواریدى مىدرخشد و ندا مىدهد که من زمین مقدس خدایم، زمین پاک و مبارکى که پیشواى شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است .
ادب الطف، ج 1، ص 236، به نقل از کامل الزیارات، ص 268.
حدیث ششم: کربلا و بیت المقدس
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
اَلغاضِرِیَّةُ مِن تُربَةِ بَیتِ المُقَدَّس. کربلا از خاک بیت المقدس است.
کامل الزیارات، ص 269، باب 88 ح،.7
حدیث هفتم: فرات و کربل
امام صادق (علیه السلام) فرمود: اِنَّ أَرضُ کَربَلا وَ مَاءُ الفُراتَ اوَّلُ اَرض وَ اَوَّل مَاءُ قُدس الله تَبارَکَ وَ تَعَالى..
سرزمین کربلا و آب فرات، اولین زمین و نخستین آبى بودند که خداوند متعال به آنها قداست وشرافت بخشید.
بحار الانوار، ج،98، ص 109 و نیز کامل الزیارات، ص .269
حدیث هشتم: کربلا کعبه انبیاء
قال ابو عبدالله (علیه السلام):
لَیسَ نَبِىُّ فِى السَّمَواتِ وَ الارضِ وَ لا یَسأَلونَ اللهَ تبَارَک وَ تَعَالى اَن یُوذَنَ لَهُم فِى زِیارَةَ الحُسَین (علیه السلام) فَفوجِ یَنزِلُ وَ فوج یَعرُجُ.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
هیچ پیامبرى در آسمانها و زمین نیست مگر این که مىخواهند خداوند متعال به آنان رخصت دهد تا به زیارت امام حسین (علیه السلام) مشرف شوند، چنین است که گروهى به کربلا فرود آیند و گروهى از آنجا عروج کنند. مستدرک الوسائل، ج 10، ص 244 به نقل از کامل الزیارات، ص 111
حدیث نهم: کربلا، مطاف فرشتگان
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
لَیسَ مِن مَلَک فِى السَّمَواتِ وَ الاَرضِ إِلاّ یَسأَلونَ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعَالى اَن یُوذَنَ لَهُم فِى زِیارَةِ الحُسَین (علیه السلام) فَفوجِ یَنزِلُ وَ فوج یَعرُجُ.
هیچ فرشتهاى در آسمانها و زمین نیست مگر این که مىخواهد خداوند متعال به او رخصت دهد تا به زیارت امام حسین (علیه السلام) مشرف شود، چنین است که همواره فوجى از فرشتگان به کربلا فرود آیند و فوجى دیگر عروج کنند و از آنجا اوج گیرند.
مستدرک الوسائل، ج 10، ص 244 به نقل از کامل الزیارات، ص 111
حدیث دهم: راه بهشت
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
مَوضِعُ قَبرُ الحُسَین (علیه السلام) تَرعَة مِن تَرعِ الجَنَّة.
جایگاه قبر امام حسین (علیه السلام) درى از درهاى بهشت است.
کامل الزیارات، ص 271، باب 89، ح 1
حدیث یازدهم:کربلا حرم امن
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
اِنَّ اللهَ اِتَّخِذُ کَربَلا حَرَما آمنَا مُبارَکَا قبلِ اَن یَتَّخِذُ مَکَّة حَرَم
به راستى که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پیش از آنکه مکه را حرم قرار دهد
کامل الزیارات، ص 267 بحار، ج،98، ص .110
حدیث دوازدهم: زیارت مداوم
قال الصادق (علیه السلام):
زُورُوا کَربَلا وَ لا تَقطَعوهُ فَاِنَّ خَیرُ أَولادِ الاَنبِیاء ضَمِنتُهُ....
کربلا را زیارت کنید و این کار را ادامه دهید، چرا که کربلا بهترین فرزندان پیامبران را در آغوش خویش گرفته است.
کامل الزیارات، ص 269
حدیث سیزدهم: بارگاه مبارک
قال الصادق (علیه السلام)
شَاطِىءِ الوادى الایمِن» اَلَّذى ذِکرُهُ اللهِ فِى القُرآن،(*) هُوَ الفُرات و َ«البُقعَة المُبارَکَة» هِىَ کَربَلا.
آن «ساحل وادى ایمن» که خدا در قرآن یادکرده فرات است و با «بارگاه با برکت» نیز کربلا است.
قرآن مجید، سوره قصص آیه 30
بحار الانوار، ج 57، ص 203؛ به نقل از تهذیب
حدیث چهاردهم: شوق زیارت
قال الامام باقر (علیه السلام):
لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ علیه السلام مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً
اگر مردم مىدانستند که چه فضیلتى در زیارت مرقد امام حسین (علیه السلام) است از شوق زیارت مىمردند.
ثواب الاعمال، ص 319؛ به نقل از کامل الزیارات.
حدیث پانزدهم: حج مقبول و ممتاز
قال ابوجعفر (علیه السلام):
زیارَةَ قَبرَ رسول الله صلى الله علیه و آله و زیارَةَ قُبور الشُّهَداء، وَ زیارة قَبرَ الحُسین بن عَلىّ علیهما السلام تَعدِلُ حُجَّةَ مَبرورَةِ مَعَ رسول الله صلى الله علیه و آله.
زیارت قبر رسول خدا «ص» و زیارت مزار شهیدان، و زیارت مرقد امام حسین علیه السلام معادل است با حج مقبولى که همراه رسول خدا بجا آورده شود
مستدرک الوسائل، ج 1 ص، 266 و نیزکامل الزیارات، ص 156
حدیث شانزدهم: تولدى تازه
عن حمران قال: زَرَرتُ قَبرَ الحُسَین (علیه السلام) فَلَمّا قَدَمتُ جاءَنى ابو جعفر محمد بن على (علیه السلام).... فقال (علیه السلام)
اَبشُرُ یا حَمران فَمَن زارَ قُبورُ شُهَداء آل مُحمّد (ص) یُریدُ اللهَ بِذلِکَ وَصلَة نَبِیّة حَرَجَ مِن ذُنُوبِهِ کَیَومِ وَلَدتَهُ اُمُّهُ.
حمران مىگوید هنگامى که از سفر زیارت امام حسین (ع) برگشتم، امام باقر (علیه السلام) به دیدارم آمد و فرمود:
اى حمران! به تو مژده مىدهم که هر کس قبور شهیدان آل محمد (ص) را زیارت کند مرادش از این کار رضایت خدا و تقرب به پیامبر (ص) باشد، از گناهانش بیرون مىآید چون روزى که مادرش او را زاد.
امالى شیخ طوسى، ج 2، ص 28، چاپ نجف بحار، ج 98، ص 20
حدیث هفدهم: زیارت مظلوم
عن ابى جعفر و ابى عبد الله (علیهما السلام) یقولان:
مَن اَحَبَّ أَن یَکونَ مَسکَنَهُ وَ مَأواهُ الجَنَّة، فَلا یَدعُ زِیارَةَ المَظلوم.
هر کس که مىخواهد مسکن و مأوایش بهشت باشد، زیارت مظلوم (علیه السلام) را ترک نکند. مستدرک الوسائل، ج 10، ص .253
حدیث هجدهم: شهادت و زیارت
قال الامام الصادق (علیه السلام):
زوروا قَبرَ الحُسَین (علیه السلام) وَ لا تُجفوهُ فَاِنَّهُ سَیِّدُ شَبابَ أَهلُ الجَنَّة مِنَ الخَلقِ وَ سَیِّدُ شَباب الشُّهَداء
مرقد امام حسین (علیه السلام) را زیارت کنید و با ترک زیارتش به او ستم نورزید چرا که او سید جوانان بهشت از مردم و سالار جوانان شهید است.
مستدرک الوسائل ج 10 ص 256 و کامل ، ص 109
حدیث نوزدهم: زیارت،بهترین کار
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
زیارَةَ قَبرَ الحُسَین بن على علیهما السلام مِن أَفضَلَ ما یکونُ مِنَ الأَعمَال.
زیارت قبر امام حسین (علیه السلام) از بهترین کارهاست که مىتواندانجام یابد. مستدرک الوسائل، ج 10، ص .311
حدیث بیستم: سفرههاى نور
قال الامام الصادق (علیه السلام)
مَن سَرَّه اَن یَکونَ عَلى مَوائِدِ النُّورَ یَومَ القِیامَةَ فَلیَکُن مِن زُوّارُ الحُسَین بن على (علیهما السلام)
هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفرههاى نور بنشیند باید از زائران امام حسین (علیه السلام) باشد.
وسائل الشیعه، ج 10، ص 330، بحار الانوار، ج 98، ص 72.
حدیث بیست و یکم: شرط شرافت
قال الصادق (علیه السلام)
مَنْ أَرَادَ أَنْ یَکُونَ فِی جِوَارِ نَبِیِّهِ وَ جِوَارِ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ فَلَا یَدَعْ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ
کسى که مىخواهد در همسایگى پیامبر (ص) و در کنار على (ع) و فاطمه (س) باشد زیارت امام حسین (ع) را ترک نکند.
وسائل الشیعه، ج 10 ص 331، ح 39
حدیث بیست و دوم: زیارت، فریضه الهى
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
لَو اَنَّ اَحَدَ کُم حَجّ دَهرَهُ ثُمَّ لَم یَزَر الحُسَین بن علىّ (علیه السلام) لَکانَ تارَکا حَقَّا مِن حُقوقِ رَسول الله «ص» لِاَنَّ حَقّ الحُسَین فَریضَةَ مِنَ الله تَعالى واجَبَهُ عَلَى کُلِّ مُسلِم.
اگر یکى از شما تمام عمرش را احرام حج ببندد اما امام حسین (علیه السلام) را زیارت نکند حقى از حقوق رسول خدا (ص) را ترک کرده است چرا که حق حسین (ع) فریضه الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است. وسائل الشیعه، ج 10، ص 333
حدیث بیت و سوم: کربلا کعبه کمال
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
مَن لَم یَأتِ قَبرَ الحُسَین (علیه السلام) حَتّى یَموتُ کَاَن مُنتَقصِ الایمَانَ مُنتَقصِ الدّینَ، اَن اَدخُلَ الجَنّةَ کانَ دُونَ المُؤمِنینَ فِیها.
هر کس به زیارت قبر امام حسین (ع) نرود تا بمیرد ایمانش ناتمام و دینش ناقص خواهد بود به بهشت هم که برود پایین تر از مومنان در آنجا خواهد بود. وسائل الشیعه، ج 10 ص 335
حدیث بیست و چهارم: از زیارت تا شهادت
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
لا تَدَع زیارَةَ الحُسَینِ بنِ عَلىّ علیه السلام و مُر اَصحابَکَ بِذالِکَ، یَمُدُّ اللّه فى عُمرِکَ و یَزیدُ اللّه فى رِزقِکَ و یُحییکَ اللّه سَعیدا و لا تَموتُ اِلاّ سَعیدا و یَکتُبکَ سَعیدا وسائل الشیعه، چ 10 ص،335
زیارت امام حسین علیه السلام را ترک نکن وبه دوستان و یارانت نیز همین را سفارش کن! تا خدا عمرت را دراز و روزى و رزقت را زیاد کند و خدا تورا با سعادت زنده دارد و نمیرى مگر شهید.
حدیث بیست و پنجم: حدیث محبت
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ
هر کس که خدا خیر خواه او باشد محبت حسین (ع) و زیارتش را در دل او مىاندازد و هر کس که خدا بدخواه او باشد کینه وخشم حسین (ع) و خشم زیارتش را در دل او مىاندازد.
وسائل الشیعه، ج 10 ص 388، بحار الانوار، ج 98، ص 76
حدیث بیست و ششم: نشان شیعه بودن
قال الصادق (علیه السلام)
مَن لَم یَأتِ قَبرَ الحُسَین (علیه السلام) وَ هُوَ یَزعُمُ اِنَّهُ لَنا شیعَة حَتّى یَموتُ فَلَیسَ هُوَ لَنا شیعَةُ وَ اِن کانَ مِن اَهلِ الجَنَّة فَهُوَ مِن ضیفانِ اَهلِ الجَنَّة
کسى که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست واگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود.
کامل الزیارات، ص 193، بحار الانوار، ج 98 ص 4
حدیث بیست و هفتم: سکوى معراج
قال الصادق (علیه السلام)
مَن اَتى قَبرَ الحُسَین (علیه السلام) عارِفَا بِحَقِّةِ کَتَبَهُ اللهَ عَزَّوَجَلَّ فى اَعلَى عِلییّن
هر کس که به زیارت قبر حسین (علیه السلام) نایل شود و به حق آن حضرت معرفت داشته باشد خداى متعال او را در بلندترین درجه عالى مقامان ثبت مىکند.
من لا یحضره الفقیه، ج 2 ، 581
حدیث بیست هشتم: مکتب معرفت
قال ابو الحسن موسى بن جعفر(علیه السلام)
أَدْنَى مَا یُثَابُ بِهِ زَائِرُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَایَتَهُ أَنْ یُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ.
حضرت امام موسى کاظم (علیه السلام) فرمود:
کمترین ثوابى که به زائر امام حسین (علیه السلام) در کرانه فرات داده مىشود این است که تمام گناهان مقدم و موخرش بخشوده مىشود. بشرط این که حق و حرمت ولایت آن حضرت را شناخته باشد.
مستدرک الوسائل، ج 10 ص 236، به نقل از کامل الزیارات، ص 138
حدیث بیست و نهم: همچون زیارت خد
قال الامام رضا (علیه السلام)
مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع بِشَطِّ الْفُرَاتِ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ
کسى که قبر امام حسین (علیه السلام) را در کرانه فرات زیارت کند، مثل کسى است که خدا را زیارت کرده است.
مستدرک الوسائل، ج 10، ص 250؛ به نقل از کامل
حدیث سى ام: زیارت عاشور
قال الصادق (علیه السلام)
مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع یَومَ عاشُورا وَجَبَت لَهُ الجَنَّة
هر کس که امام حسین (علیه السلام) را در روز عاشوار زیارت کند بهشت بر او واجب مىشود . اقبال الاعمال، ص 568
حدیث سى و یکم: بالاتر از روسپیدى
امام صادق (علیه السلام):
مَنْ بَاتَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع لَیْلَةَ عَاشُورَاءَ لَقِیَ اللَّهَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مُلَطَّخاً بِدَمِهِ کَأَنَّمَا قُتِلَ مَعَهُ فِی عَرْصَةِ کَرْبَلَاءَ
کسى که شب عاشورا درکنار مرقد امام حسین (علیه السلام) سحر کند روز قیامت در حالى به پیشگاه خدا خواهد شتافت که به خونش آغشته باشد، مثل کسى که در میدان کربلا و درکنار امام حسین علیه السلام کشته شده باشد. وسائل الشیعه، ج 10، ص 372
حدیث سى دوم: نشانه هاى ایمان
قال ابو محمد الحسن العسکرى (علیه السلام)
عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْخَمْسِینَ وَ زِیَارَةُ الْأَرْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ فِی الْیَمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
نشانه هاى مؤمن پنج چیز است: 1 ـ نمازهاى پنجاه گانه (*) 2 ـ زیارت اربعین 3 ـ انگشتر به دست راست کردن 4 ـ بر خاک سجده کردن 5 ـ بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن.
وسائل الشیعه، ج 10 ص 373 و نیز التهذیب، ج 6 ص 52
حدیث سى و سوم: رواق منظر یار
قال رسول الله
اَلا وَ اِنَّ الإِجابَة تَحتَ قُبَّتِهِ وَ الشَّفاءُ فى تُربَتِهِ، وَ الاَئِمَّة (علیهم السلام) مِن وَلَدِهِ بدانید که اجابت دعا، زیر گنبد حرم او و شفاء در تربت او، و امامان (علیه السلام) از فرزندان اوست .مستدرک الوسائل، ج 10 ص 335
حدیث سى و چهارم: تربت و تربیت
قال الصادق (علیه السلام)
حَنِکوا اَولادُکُم بِتُربَةِ الحُسَین (ع) فَإِنَّها اَمَان
کام کودکانتان را با تربت حسین (ع) بردارید چرا که خاک کربلا فرزندانتان را بیمه مىکند . وسائل الشیعه، ج 10 ص 410
حدیث سى و پنجم: بزرگترین دارو
امام صادق (علیه السلام):
فِی طِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع شِفَاءٌ مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ هُوَ الدَّوَاءُ الْأَکْبَرُ
شفاى هر دردى در تربت قبر حسین (علیه السلام) است و همان است که بزرگترین داروست.
کامل الزیارات، ص 275 و وسائل الشیعه، ج 10، ص 410
حدیث سى و ششم: تربت و هفت حجاب
قال الصادق (علیه السلام)
اَلسُّجودُ عَلى تُربَةِ الحُسَین (علیه السلام) یَخرُقُ الحَجَبَ السَّبع.
سجده بر تربت حسین (علیه السلام) حجابهاى هفتگانه را پاره مىکند.
مصباح التمهجد، ص 511، و بحار الانوار، ج 98، ص 135
حدیث سى و هفتم، سجده بر تربت عشق
کانَ الصّادِقُ (ع) لَا یَسجُدُ اِلّا عَلى تُربَةُ الحَسَین (ع) تَذَلُّلَا لِلهِ وَ إَسکَتانَة اِلَیهِ. رسم حضرت امام صادق چنین بود که: جز بر تربت حسین (ع) به خاک دیگرى سجده نمىکرد و این کار را از سر خشوع و خضوع براى خدا مىکرد. وسائل الشیعه، ج 3، ص .608
حدیث سى و هشتم: تسبیح تربت.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
اَلسُّجودُ عَلى طینُ قَبرَ الحُسَین (ع) یُنَوِّرُ اِلَى الاَرضَ السّابِعَة وَ مَن کانَ مَعَهُ سَبِّحة مِن طینِ قَبرِ الحُسَین (ع) کَتَبَ مُسَبَّحَا وَ اِن لَم یُسَبِّحُ بِها...
سجده بر تربت قبر حسین (ع) تا زمین هفتم را نور باران مىکند و کسى که تسبیحى از خاک مرقد حسین (ع) را با خود داشته باشد، تسبیح گوى حق محسوب مىشود، اگر چه با آن تسبیح هم نگوید.
من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 268 وسائل الشیعه، ج 3 ص 608
حدیث سى و نهم:تربت شفا بخش
عن موسى بن جعفر (علیه السلام) قال:
وَ لا تَأخُذوا مِن تُربَتى شَیئَا لِتَبَرَّکوا بِهِ فَأِن کُلُّ تُربَةُ لَنا مُحَرَّمَةُ اِلّا تُربَةُ جَدِّى الحُسَین بن عَلىّ علیهما السلام فَأِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلّ جَعَلَها شَفاءُ لشیعَتُنا وَ أَولِیائُنا.
حضرت امام کاظم (ع) در ضمن حدیثى که از رحلت خویش خبرى مىداد فرمود:
چیزى از خاک قبر من برندارید تا به آن تبرک جویید چراکه خودرن هر خاکى جز تربت جدم حسین (ع) بر ما حرام است، خداى متعال تنها تربت کربلا را براى شیعیان و دوستان ما شفا قرار داده است.
جامع الاحادیث الشیعه، ج 12، ص .533
حدیث چهلم: یکى از چهار نیاز
قال الامام موسى الکاظم (علیه السلام)
لَا تَسْتَغْنِی شِیعَتُنَا عَنْ أَرْبَعٍ خُمْرَةٍ یُصَلِّی عَلَیْهَا وَ خَاتَمٍ یَتَخَتَّمُ بِهِ وَ سِوَاکٍ یَسْتَاکُ بِهِ وَ سُبْحَةٍ مِنْ طِینِ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع
حضرت امام موسى بن جعفر (علیه السلام) فرمود:
پیروان ما از چهار چیز بىنیاز نیستند:
1 ـ سجادهاى که بر روى آن نماز خوانده شود.
2 ـ انگشترى که در انگشت باشد.
3 ـ مسواکى که با آن دندانها را مسواک کنند.
4 ـ تسبیحى از خاک مرقد
امام حسین (ع) ....
تهذیب الاحکام، ج 6، ص 75
و السلام
مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّى أَنَّهُ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع لَمَّا یَرَى لِمَا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى اللَّهِ
قَالَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ
مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ ع لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ زَارَهُ یَوْمَ عَرَفَةَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ مَنْ زَارَهُ یَوْمَ عَاشُورَاءَ فَکَأَنَّمَا زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ
مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُصَافِحَهُ مِائَةُ أَلْفِ نَبِیٍّ وَ عِشْرُونَ أَلْفَ نَبِیٍّ فَلْیَزُرْ قَبْرَالْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فَإِنَّ أَرْوَاحَ النَّبِیِّینَ ع تَسْتَأْذِنُ اللَّهَ فِی زِیَارَتِهِ فَیُؤْذَنُ لَهُمْ
إِذَا کَانَ لَیْلَةُ الْقَدْرِ وَ فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ نَادَى مُنَادٍ تِلْکَ اللَّیْلَةَ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدْ غَفَرَ لِمَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ
مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع یَوْمَ عَرَفَةَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ حَجَّةٍ مَعَ الْقَائِمِ ع وَ أَلْفَ أَلْفِ عُمْرَةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ عِتْقَ أَلْفِ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حُمْلَانَ أَلْفِ أَلْفِفَرَسٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ سَمَّاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَبْدِیَ الصِّدِّیقُ آمَنَ بِوَعْدِی وَ قَالَتِ الْمَلَائِکَةُ فُلَانٌ صِدِّیقٌ زَکَّاهُ اللَّهُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ وَ سُمِّیَ فِی الْأَرْضِ کَرُوبِیّاً
مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع لَیْلَةً مِنْ ثَلَاثٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ قُلْتُ أَیُّ اللَّیَالِی جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ لَیْلَةُ الْفِطْرِ وَ لَیْلَةُ الْأَضْحَى وَ لَیْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَان
زَائِرُ الْحُسَیْنِ ع مُشَفَّعٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لِمِائَةِ رَجُلٍ کُلُّهُمْ قَدْ وَجَبَتْ لَهُمُ النَّارُ مِمَّنْ کَانَ فِی الدُّنْیَا مِنَ الْمُسْرِفِینَ
هَلْ لَکَ فِی قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع قُلْتُ وَ تَزُورُهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ وَ کَیْفَ لَا أَزُورُهُ وَ اللَّهُ یَزُورُهُ کُلَّ لَیْلَةِ جُمُعَةٍ یَهْبِطُ مَعَ الْمَلَائِکَةِ إِلَیْهِ وَ الْأَنْبِیَاءُ وَ الْأَوْصِیَاءُ وَ مُحَمَّدٌ أَفْضَلُ الْأَنْبِیَاءِ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَنَزُورُهُ فِی کُلِّ جُمُعَةٍ نُدْرِکُ زِیَارَةَ الرَّبِّ قَالَ نَعَمْ یَا صَفْوَانُ الْزَمْ ذَلِکَ یُکْتَبْ لَکَ زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع وَ ذَلِکَ تَفْضِیلٌ وَ ذَلِکَ تَفْضِیلٌ
مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِنَّ إِتْیَانَهُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ وَ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ
وَ لَوْ یَعْلَمُ الزَّائِرُ لِلْحُسَیْنِ ع مَا یَدْخُلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص مِنَ الْفَرَحِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْأَئِمَّةِ ع وَ الشُّهَدَاءِ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ مَا یَنْقَلِبُ بِهِ مِنْ دُعَائِهِمْ لَهُ وَ مَا لَهُ فِی ذَلِکَ مِنَ الثَّوَابِ فِی الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ وَ الْمَذْخُورِ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ لَأَحَبَّ أَنْ یَکُونَ مَا ثَمَّ دَارَهُ مَا بَقِیَ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا یَقَعُ قَدَمُهُ عَلَى شَیْءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَیْهِ أَکَلَتْ ذُنُوبَهُ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ وَ مَا تُبْقِی الشَّمْسُ عَلَیْهِ مِنْ ذُنُوبِهِ شَیْئاً فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْبٌ وَ قَدْ رُفِعَ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مَا لَا یَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ فِی دَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ یُوَکَّلُ بِهِ مَلَکٌ یَقُومُ مَقَامَهُ وَ یَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَى الزِّیَارَةِ أَوْ یَمْضِیَ ثَلَاثُ سِنِینَ أَوْ یَمُوتَ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ بِطُولِهِ
إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع عِنْدَ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَنْظُرُ إِلَى مَوْضِعِ مُعَسْکَرِهِ وَ مَنْ حَلَّهُ مِنَ الشُّهَدَاءِ مَعَهُ وَ یَنْظُرُ إِلَى زُوَّارِهِ وَ هُوَ أَعْرَفُ بِهِمْ وَ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ دَرَجَاتِهِمْ وَ مَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَحَدِکُمْ بِوَلَدِهِ وَ إِنَّهُ لَیَرَى مَنْ سَکَنَهُ فَیَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ یَسْأَلُ آبَاءَهُ ع أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لَهُ وَ یَقُولُ لَوْ یَعْلَمُ زَائِرِی مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَهُ لَکَانَ فَرَحُهُ أَکْثَرَ مِنْ غَمِّهِ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَنْقَلِبُ وَ مَا عَلَیْهِ مِنْ ذَنْبٍ
وَ اللَّهِ لَوْ أَنِّی حَدَّثْتُکُمْ فِی فَضْلِ زِیَارَتِهِ لَتَرَکْتُمُ الْحَجَّ رَأْساً وَ مَا حَجَّ أَحَدٌ وَیْحَکَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ اتَّخَذَ کَرْبَلَاءَ حَرَماً آمِناً مُبَارَکاً قَبْلَ أَنْ یَتَّخِذَ مَکَّةَ حَرَماً قَالَ ابْنُ أَبِی یَعْفُورٍ قَدْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَى النَّاسِ حِجَّ الْبَیْتِ وَ لَمْ یَذْکُرْ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع قَالَ وَ إِنْ کَانَ کَذَلِکَ فَإِنَّ هَذَا شَیْءٌ جَعَلَهُ اللَّهُ هَکَذَا أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع إِنَّ بَاطِنَ الْقَدَمِ أَحَقُّ بِالْمَسْحِ مِنْ ظَاهِرِ الْقَدَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ فَرَضَ هَذَا عَلَى الْعِبَادِ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ الْإِحْرَامَ لَوْ کَانَ فِی الْحَرَمِ کَانَ أَفْضَلَ لِأَجْلِ الْحَرَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ صَنَعَ ذَلِکَ فِی غَیْرِ الْحَرَمِ
مَنْ أَرَادَ أَنْ یَکُونَ فِی جِوَارِ نَبِیِّهِ وَ جِوَارِ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ فَلَا یَدَعْ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ
مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع بِشَطِّ الْفُرَاتِ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ
مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّى أَنَّهُ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع لَمَّا یَرَى لِمَا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى اللَّهِ
إِذَا أَتَیْتَ الْحُسَیْنَ ع فَمَا تَقُولُ قُلْتُ أَشْیَاءَ أَسْمَعُهَا مِنْ رُوَاةِ الْحَدِیثِ مِمَّنْ سَمِعَ مِنْ أَبِیکَ قَالَ أَ فَلَا أُخْبِرُکَ عَنْ أَبِی عَنْ جَدِّی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ع کَیْفَ کَانَ یُصْنَعُ فِی ذَلِکَ قَالَ قُلْتُ بَلَى جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ إِذَا أَرَدْتَ الْخُرُوجَ إِلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَصُمْ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ یَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ وَ یَوْمَ الْخَمِیسِ وَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ فَإِذَا أَمْسَیْتَ لَیْلَةَ الْجُمُعَةِ فَصَلِّ صَلَاةَ اللَّیْلِ ثُمَّ قُمْ فَانْظُرْ فِی نَوَاحِی السَّمَاءِ وَ اغْتَسِلْ تِلْکَ اللَّیْلَةَ قَبْلَ الْمَغْرِبِ ثُمَّ تَنَامُ عَلَى طُهْرٍ فَإِذَا أَرَدْتَ الْمَشْیَ إِلَیْهِ فَاغْتَسِلْ وَ لَا تَطَیَّبْ وَ لَا تَدَّهِنْ وَ لَا تَکْتَحِلْ حَتَّى تَأْتِیَ الْقَبْرَ
یَأْتُونَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَیَتَّخِذُونَ سُفَراً أَ مَا إِنَّهُمْ لَوْ أَتَوْا قُبُورَ آبَائِهِمْ وَ أُمَّهَاتِهِمْ لَمْ یَفْعَلُوا ذَلِکَ قُلْتُ فَأَیَّ شَیْءٍ یَأْکُلُونَ قَالَ الْخُبْزَ وَ اللَّبَنَ
إِذَا زُرْتَ الْحُسَیْنَ ع فَزُرْهُ وَ أَنْتَ حَزِینٌ مَکْرُوبٌ أَشْعَثُ مُغْبَرٌّ جَائِعٌ عَطْشَانُ وَ اسْأَلْهُ الْحَوَائِجَ وَ انْصَرِفْ وَ لَا تَتَّخِذْهُ وَطَناً
إِنِّی زُرْتُ آبَاءَکَ وَ جَعَلْتُ ذَلِکَ لَکَ فَقَالَ لَکَ بِذَلِکَ مِنَ اللَّهِ ثَوَابٌ وَ أَجْرٌ عَظِیمٌ وَ مِنَّا الْمَحْمَدَةُ
کُنْتُ أَنَا وَ یُونُسُ بْنُ ظَبْیَانَ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع وَ کَانَ أَکْبَرَنَا سِنّاً فَقَالَ لَهُ إِنِّی کَثِیراً مَا أَذْکُرُ الْحُسَیْنَ ع فَأَیَّ شَیْءٍ أَقُولُ قَالَ قُلْ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ تُعِیدُ ذَلِکَ ثَلَاثاً فَإِنَّ السَّلَامَ یَصِلُ إِلَیْهِ مِنْ قَرِیبٍ وَ مِنْ بَعِیدٍ الْحَدِیثَ
تَزُورُ الْحُسَیْنَ ع فِی کُلِّ یَوْمٍ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ لَا قَالَ فَمَا أَجْفَاکُمْ قَالَ فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ جُمْعَةٍ قُلْتُ لَا قَالَ فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ شَهْرٍ قُلْتُ لَا قَالَ فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ سَنَةٍ قَالَ قُلْتُ قَدْ یَکُونُ ذَلِکَ قَالَ یَا سَدِیرُ مَا أَجْفَاکُمْ لِلْحُسَیْنِ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَیْ أَلْفِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ وَ یَزُورُونَهُ لَا یَفْتُرُونَ وَ مَا عَلَیْکَ یَا سَدِیرُ أَنْ تَزُورَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فِی کُلِّ جُمْعَةٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ أَوْ فِی کُلِّ یَوْمٍ مَرَّةً قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ فَرَاسِخُ کَثِیرَةٌ فَقَالَ لِی اصْعَدْ فَوْقَ سَطْحِکَ ثُمَّ الْتَفِتْ یَمْنَةً وَ یَسْرَةً ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَکَ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ تَنْحُو نَحْوَ الْقَبْرِ فَتَقُولُ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ تُکْتَبُ لَکَ زَوْرَةً وَ الزَّوْرَةُ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ
أَنَّ اللَّهَ عَوَّضَ الْحُسَیْنَ ع مِنْ قَتْلِهِ أَرْبَعَ خِصَالٍ جَعَلَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ تَحْتَ قُبَّتِهِ وَ الْأَئِمَّةَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ وَ أَنْ لَا تُعَدَّ أَیَّامُ زَائِرِیهِ مِنْ أَعْمَارِهِمْ
إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً ثُمَّ قَالَ ع بِأَبِی قَتِیلُ کُلِّ عَبْرَةٍ قِیلَ وَ مَا قَتِیلُ کُلِّ عَبْرَةٍ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ لَا یَذْکُرُهُ مُؤْمِنٌ إِلَّا بَکَى
قَالَ الرِّضَا ع فِی حَدِیثٍ فَعَلَى مِثْلِ الْحُسَیْنِ فَلْیَبْکِ الْبَاکُونَ فَإِنَّ الْبُکَاءَ عَلَیْهِ یَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ ثُمَّ قَالَ ع کَانَ أَبِی ع إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا یُرَى ضَاحِکاً وَ کَانَتِ الْکَآبَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتَّى تَمْضِیَ عَشَرَةُ أَیَّامٍ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْعَاشِرِ کَانَ ذَلِکَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصِیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکَائِهِ وَ یَقُولُ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ الْحُسَیْنُ علیه السلام
