آیات موضوعی ولایت امام علی علیه السلام
متن آیات همراه ترجمه به نظم (اشعار امید مجد)
eitaa.com/ghuraan ایتا iGap.net/mzQuran آی گپ
ble.ir/ghuraan بله aparat.com/MZ.Quran آپارات
۳۲ آیه در زیارت غدیریه (امام هادی علیه السلام) در شآن و فضایل علی(علیه السلام)
آیات موضوعی ولایت امام علی علیه السلام
متن آیات همراه ترجمه به نظم (اشعار امید مجد)
ولیّ شما هست یکتا خدا همینسان فرستاده اش مصطفی
دگر مومنانی که اندر صلات به وقت رکوعش دهندی زکات
(به اجماع آرا مراد از ولی در این آیه باشد امام علی(ع)
اَلْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناًمائده3
کنون دینتان را به حد کمال رساندم بدین اقتدار و جلال
ادا کرده ام نعمتم را تمام ببخشیده ام بر شما این مقام
کنون بهرتان دین اسلام ناب که والاترین است شد انتخاب
الا ای پیامبر هر آنچه خدا به تو کرد نازل بگو خلق را
اگر خود کلام خدای جلال بر آن ها نکوئی تمام و کمال
اداء رسالت نکردی تمام در این کار ننموده ای اهتمام
از آزار مردم یگانه اله تو را در همه حال دارد گناه
که کفار دون را خداوندگار نخواهد کند عاقبت رستگار
وَ مِنَ النّاسِ مَن یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغآءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبادِ بقره207
گروهی نمایند جان را فدا که راضی بگردد از آن ها خدا
بر این بندگان حق بود مهربان بود دوست با مومنان در جهان
وَ أَنذِرْ عَشیرَتَکَ الاَقْرَبِینَ شعراء 214
بترسان تو خویشان خود را نخست بر ایشان نما کاخ ایمان درست
ذَٰلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُل لآ أَسْـئلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبىٰ وَ مَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیها حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُور شوری23
همین است آن مژده ی راستین که ایزد بداده ست بر مؤمنین
به مردم بگو ای رسول خدا نخواهم نه اجر و نه مزد از شما
مگر آنکه در حق خویشان من محبت بورزید اندر وطن
هر آن کس کند کارهای نکو فزائیم ما بر نکوئی او
که حقاست ایزد خدائی غفور بر آنان که هستند بر او شکور
س از این هر آن کس که ورزد جدال که در باب عیس بود آن مقال
کنون چون به وحی یگنه خدا شدی آگه از حالش ای مصطفی
بگو پس بیائید تا این زمان همه گرد آئیم در یک مکان
به همراه انفاس و اطفال و زن تباهل نمائیم ای انجمن
نمائیم نفرین بر یکدگر به درگاه پروردگار بشر
که ناراستگو را به خشم خدا نمائیم با این عمل مبتلا
أَ فَمَن کانَ مُؤْمِنًا کَمَن کانَ فاسِقًا لّا یَسْتَوُونَ سجده 18
مگر مؤمنانند چون فاسقان به چشم خداوندگار جهان
نباشند هرگز همانند هم یکی کان شادی یک بحر غم
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَاجَیْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْوَاکُمْ صَدَقَةً ذَٰلِکَ خَیْرٌ لَکُمْ وَأَطْهَرُ ۚ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (مجادله 12)
الا مومنان چون سخن در خفا بخواهید بگوئید با مصطفی
تصدق نمائید قدری ز مال که باشد نکوتر شما را به حال
اگر هم فقرید و نادار نیز برای تصدق نیابید چیز
نگیریم این کارتان را گناه غفور و رحیم است یکتا اله
هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِی رَبِّهِمْ (حج19)
همه مردمی که به دین کافرند بر افراد مومن خصومت برند
نمودند با هم نبرد و جدل به دین خداوند اندر عمل
بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِکِینَ (توبه1)
خداوند و پیغمبرش بعد از این برائت بجستند از مشرکین
که هرگاه بستند عهد و پیمان شکستند میثاق چندین و چند
اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونِةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَ لَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ (نور35)
خدا نور ارض است و هفت آسمان به تمثیل، نورش چو مشکات دان
درونش چراغی و دورش حباب حبابی چو اختر درخشان و ناب
چراغی ست بس روغنی بس زیاد ز زیتون درختی مبارک نهاد
تو آن را نه شرقی نه غربی شمار ولی روشن از آن یمین و یسار
چه زود ست کاین روغن از هر کنار شود شعله ور بی نیاز به نار
یکی نور حق باشد اندر صفت همی روی نوری ست از معرفت
بدین نور یزدان کسی را که خواست هدایت نماید به آئین راست
که از بهر افراد صاحب خرد خداوند ایشان مثل آورد
خدا هست دانا به کل اکور بداند همه چیزها را به نور
کسانی که کردند انفاق مال بجستند خوشنودی ذوالجلال
ه قلبی سراسر پر از اعتماد دل از لطف الله دارند شاد
باقیست بر تپه ای بلند که از هیچ آفت نیابد گزند
و باران بسیار آید فرود دو چندان شود حاصلش ز آنچه بود
گر هم نبارید باران زیاد ز بارانی اندک شود نیز شاد
هست بر کار خوبان بصیر بداند چه دارند اندر ضمیر
یآ أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا~أَطیعُوا اللّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْآْخِرِ ذلِکَ خَیْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْویلاً نساء59
پس ای مومنان با رضا و قبول اطاعت کنید از خدا و رسول
همین گونه با رغبت و با رضا اطاعت نمائید اولی الامر را
چو دارید ایمان به پروردگار بیاورده ایمان به روز شمار
اگر بینتان شد جدالی دراز به حکم الهی بگردید باز
که این کار بهتر بود در صفت سرانجام آن هست خوش عاقبت
اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرًا احزاب33
که از اهل بیت نبوت اله بخواهد کند دور رجس و گناه
شما را ز هر عیب سازد بری کند پاک و تطهیر از هر بدی
إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ أُوْلئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ بینه7
ولی مومنان به پروردگار که صالح بگشتند و پرهیزکار
شان نکوتر در اهل جهان نبودست هرگز عیان و نهان
سر آغاز گفتار نام خداست که رحمتگر و مهربا خلق راست
بپرسید شخصی ز روز حساب که قطعی ست رخ دادن آن عذاب
کدامین کسان را خداوندگار معذب نماید به روز شمار
بداند که بر کافران ست و بس نشاید که دفعش کند هیچکس
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ . عَمَّ یَتَسآءَلُونَ1 عَنِ النَّبَإِ الْعَظیمِ2 الَّذی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ3 کَلّا سَیَعْلَمُونَ4 ثُمَّ کَلّا سَیَعْلَمُونَ5 (نباء)
سر آغاز گفتار نام خداست که رحمتگر و مهربان خلق راست
کدامین خبر هست در پیش رو که مردم نمایند ز آن پرس و جو
بگویند از روز محشر سخن جدل کرده در باب آن مرد و زن
چنین نیست کان کافران به کیش تصور نمودند در قلب خویش
بکردند آگه بزودی زود بزودی بدانند تا حق چه بود
اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ6 صِراطَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضّآلّینَ7 بشو هادی ما به راه درســـت (6) ره آن که منعــــم ز نعمات توست نه آنانکه خشمت برایشان رواست نه آن ها که هستند گمره ز راست(7)
آمَنَ الرَّسُولُ بِمآ أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَ مَلآئِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَ قالُواْ سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَکَ رَبَّنا وَ إِلَیْکَ الْمَصیرُ بقره285
إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً . إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً . وَ إِذا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعاً . إِلَّا الْمُصَلّینَ الَّذِینَ هُمْ عَلى صَلاتِهِمْ دائِمُونَ . وَ الَّذِینَ فِی أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ . لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ معارج19.25
که در طبع انسان بود این صفات حریص است و بی صبر اندر حیات 19
کند بی قراری چو بیند زیان کند ناله و بانک از دست آن 20
چو بر او کند روی، مال زیاد کند منع احسان و دست گشاد 21
جز آنان که دائم خوانند نماز 22 بسی پایدارند در این نیاز 23
کسانی که از مال خود در خفا نمودند معین حقّی جدا 24
که بر سائلینش ببخشند باز بر آن ها که دارند چیزی نیاز 25
لَا یَسْتَوِی الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ ۚ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِینَ دَرَجَةً ۚ وَکُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَى الْقَاعِدِینَ أَجْرًا عَظِیمًا. دَرَجاتٍ مِنْهُ وَ مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً نساء 96-95
کسانی که بی عذر خاص از بلاد نگشتند خارج برای جهاد
نباشند چون مومنانی که فاش جنگنده در راه حق پرتلاش
بجنگد با مال و با جان خویش ره جانفشانی بگیرند پیش
مجاهد کس آن را که با مال و جان به جنگ در راه رب به جهان
خداوند داده مقامی افزون بر آن کاو زخانه نیاید برون
همه مومنان را ولی وعده داد که حق باب رحمت بر ایشان گشاد
که آن هست کاخ رفیع بهشت بر آنها چه نیکوست این سرنوشت
مجاهد کسان را به واماندگان فزون رتبتی داده رب جهان
چنین رتبه هایی که گردد عطا بود رحمت و مغفرت از خدا که
زدان عالم بر اهل جهان غفور است و بخشنده و مهربان
إِنَّ الأبْرارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کانَ مِزاجُها کافُورًا 5 عَیْنًا یَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَها تَفْجیرًا 6 یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخافُونَ یَوْمًا کانَ شَرُّهُ مُسْتَطیرًا 7 وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلىٰ حُبِّهِ مِسْکینًا وَ یَتیمًا وَ أَسیرًا 8 إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُریدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُورًا 9 انسان
نکو کار افراد نیکو سرشت شرابی بنوشند اندر بهشت
که طبعش به آمیزه و رنگ و بو چو کافور خوشبوی باشد نکو 5
ز سر چشمه اش بندگان خدا بنوشند با میل و روی صفا
که جاری شود چشمه ی خوشگوار به هر جا که آنان کنند اختیار 6
همان بندگانند اهل وفا به نذری که بستند نزد خدا
بترسند از خشم پروردگار ز هنگامه ی سخت روز شمار
که سختی و شرش بگیرد فرا همه مردمان را به روز جزا 7
به حب خدا می نمایند سیر یتیم و مسکین و شخص اسیر 8
بگویند بهر رضای خدا کنون بر نهادیم خوان غذا
نخواهیم پاداش و اجر و سپاس فقط دین خود را داریم پاس 9
یَـآ أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ~أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکافِرینَ یُجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذٰلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ مائده ۵۴
الا مومنان هر کس از دین خود کنون مرتد و روی گردان به شد
برانگیزد ایزد به زودی زود یکی پاک قومی به دور وجود
که ایزد بر آن ها رفیقی نکوست که ایشان هم او را به دارند دوست
که در پیش مردان یزدان پرست فروتن بمانند و ز عشق مست
ولی پیش کفار نا راستکار سرافراز هستند و با اقتدار
برانگیزد این غم را بر جهاد بجنگد در راه حق در بلاد
که در راه دین خداوند پاک ندارند از سرزنش هیچ باک
بلی این چنین است فضل خدا که بر هر که خواهد نماید عطا
که الطاف یزدان بود بی کران بود آگه از حال اهل جهان
وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ مائده۵۶
بلی آنکه دارد ولی ای چنین خداوند و پیغمبر و اهل دین
همانا که فیروز هر دو را سراست که پیروز تنها سپاه خداست
رَبَّنا لاتُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهّابُ آل عمران ۸
خدایا ز بعد هدایت دگر مگردان دل ما بر آیین شرّ
ز الطاف خاصت به ما کن نثار که بسیار بخشنده ای کردگار
رَبَّنا آمَنّا بِما أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدینَ 53آل عمران
خدایا بر آنچه فرستاده‌ایم بر آنچه به پیغمبرت داده‌ای
بکردیم آن را یکایک قبول اطاعت کنیم از مسیح و رسول
تو در بین افراد شاهد بدین همی ثبت کن نام ما را چنین
أَلَّذینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرّآءِ وَ الضَّرّآءِ وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظَ وَ الْعافینَ عَنِ النّاسِ وَ اللهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ آل عمران134 کسانی که در وسعت و فقر مال نماینده انفاق مال و منال نشانند هم خشم خود را فرو ببینند گر بد کنند عفو از او چنین اند مردان شایسته کار که باشد خداوندشان دوستدار
هُنالِکَ ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزالاً شَدِیدًا . احزاب 11
در آن عرصه ی جنگ رب جهان همه مومنان را بکرد امتحان
تزلزل در آنجا بشد آشکار نبودند چون مومنان استوار
أَجَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ عِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فی سَبِیلِ اللَّهِ لا یَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ . توبه ۱۹
شما آنکه سقاست هنگام حج دهد تشنه را آب ایام حج
و یا آنکه تعمیر مسجد حرام نماید به سعی و به جهد تمام
بخوانید آیا چو آنکس که او بیاورد ایمان به یزدان نکو
بکردست در راه ایزد غزا بجنگد در راه یک تا خدا
به پیش خداوند این دو گروه نباشند یکسان به عزّ و شکوه
پس اکنون نورزید بر هم حسد اگر به کسی رتبتی می رسد
هدایت نسازد خدا ظالمان که تیغ حسد را کشند از میان
همه مومنان به پروردگار که کردند هجرت از شهر و دیار
بجنگیده در راه رب جهان نهادند سرمایه از مال و جان
به نزد خداوند بی چون و چند بر آنها مقامی ست نیکو بلند
همانا که آنان سبک از غم اند که خود رستگار رستگاران دو عالم اند ۲۰
بر ایشان بشارت رسید از خدا بدان رحمت خاص و بی انتها
به رضوان و جنات و باغ بهشت که نعمات جاوید در آن نوشت
به مانند جاویدآنجا مقیم که نزد خدا هست اجر عظیم
لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ فِی مَواطِنَ کَثیرَةٍ وَ یَوْمَ حُنَیْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْکُمْ کَثْرَتُکُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْکُمْ شَیْئًا وَ ضاقَتْ عَلَیْکُمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّیْتُمْ مُدْبِرینَ توبه25 یَـآ أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصّادِقینَ توبه119 25
چه بسیار در جنگ و در کارزار شما مسلمین را خدا بود یار
بگشتید مغرور روز حنین چو دیدید انبوه لشکر به عین
نیامد به کار آن سپه روز جنگ زمین بر شما گشت آن روز تنگ
به ناگاه جستید از کارزار 25 همه رو نهادید سوی فرار
الا مومنان به پروردگار که دارید ایمان به روز شمار
بترسید از کردگار مهین ۱۱۹ بگردید با صادقان همنشین
وَ الَّذینَ تَبَوَّءُوا الدّارَ وَ الْإیمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیْهِمْ وَ لا یَجِدُونَ فی صُدُورِهِمْ حاجَةً مِمّا أُوتُوا وَ یُؤْثِرُونَ عَلىٰ~أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ حشر ۹
پس انصار آنان که زان پیشتر که احمد بدانجا نماید سفر
بکشتند مومن چنانکه نکوست مهاجر کسان را گرفتند دوست
به لطفی که از حق بر آن نرسد نورزند نه رشکی و نه حسد
به هر چیز آن مردم نیکبخت اگر چه که محتاج باشند سخت
ولی باز هم خود را از آن دل کنند مهاجر کسان را مقدم کنند
هر آن کس که خود را ز بخل و آز نگهداشت حقا بود سرفراز
همین مردُمانند خود رستگار چه در دار دنیا چه دارالقرار
وَ جاهِدوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجتَباکُم وَ ما جَعَلَ عَلَیکُم فِی الدّینِ مِن حَرَجٍ مِلَّةَ أَبیکُم إِبراهیمَ هُوَ سَمّاکُمُ المُسلِمینَ مِن قَبلُ وَ فی هٰذا لِیَکونَ الرَّسولُ شَهیدًا عَلَیکُم وَ تَکونوا شُهَد آ ءَ عَلَى النّاسِ فَأَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ اعتَصِموا بِاللَّهِ هُوَ مَولاکُم فَنِعمَ المَولىٰ وَ نِعمَ النَّصیرُ حج۷۸
سزد کرد با نفس بدخو جدال وز آن سوی با دشمنان هم قتال
ز اسلام گشتید بس سرفراز شما رادر لوف گردید باز
به تکلیف هرگز برای شما نه رنج و نه زحمت نهاده خدا
همانند آیین و دین خلیل که جد شما بود مرد جلیل
از این پیشرها یگانه خدا مسلمان بخوانده ست نام شما
که شاهد بود بر شما مصطفی گواه دگر مردمان هم شما
بخوانید از بهره ایزد نماز مسازید خود از زکات احتراز
توسل بجویید بر کردگار بخواهید یاری ز پروردگار
که او پادشاه و ولیّ شماست چه نیکو نصیری یگانه خداست
أَلَّذینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرّآءِ وَ الضَّرّآءِ وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظَ وَ الْعافینَ عَنِ النّاسِ وَ اللهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ آل عمران134
کسانی که در وسعت و فقر مال نماینده انفاق مال و منال
نشانند هم خشم خود را فرو ببینند گر بد کنند عفو از او
چنین اند مردان شایسته کار که باشد خداوندشان دوستدار
أَفَمَنْ کَانَ مُؤْمِنًا کَمَنْ کانَ فاسِقًا لا یَسْتَوُونَ . أَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوىٰ نُزُلًا بِما کَانُوا یَعْمَلُونَ سجده ۱۸ . ۱۹ مگر مومنان چون فاسقان به چشم خداوندگار جهان
نباشند هرگز همانن هم یکی که اَنّ شادی یک بحر غم
ولی اهل ایمان به یکتا خدا نکوکار مردان نام آشنا
نشیمن گزینند اندر بهشت که بودند بس صالح و خوش سرشت
النَّبِیُّ أَوْلىٰ بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ~أُمَّهاتُهُمْ وَ أُولُو الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلىٰ بِبَعْضٍ فی کِتابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُهاجِرینَ إِلّا~ أَنْ تَفْعَلُوا~إِلىٰ~أَوْلِیآ ئِکُمْ مَعْرُوفًا کانَ ذٰلِکَ فِی الْکِتابِ مَسْطُورًا احزاب ۶
پیامبر سزاوارتر هست بیش بر افراد مومن ز جانهای خویش
بر آنان که در خیل ایمان درند زنان پیامبر همه مادرند
ز ما بین اقوام خویش و نسب گروهی مقدم نموده است ربّ
مهاجر و انصار محکم نه سست نمودند عهد اخوت درست
بر این امر این آیه دارد نظر کز ایشان اگر کشته شد یک نفر
نسب‌ها و خویشان مقدم ترند که میراث او را به دست آورند
مگر خود وصیت کند این سخن که بر دوستانم رسد ارث من
بگردیده مستور اندر ازل چه کس بر چنین کار ورزد عمل
إِذْ جاءُوکُمْ مِنْ فَوْقِکُمْ وَ مِنْ أَسْفَلَ مِنْکُمْ وَ إِذْ زاغَتِ الأبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُوناً . هُنالِکَ ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزالاً شَدِیدًا . وَ إِذْ قَالَتْ طآ ئِفَةٌ مِنْهُمْ یآ أَهْلَ یَثْرِبَ لا مُقَامَ لَکُمْ فَارْجِعُوا وَ یَسْتَأْذِنُ فَریقٌ مِنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِیَ بِعَوْرَةٍ إِنْ یُرِیدُونَ إِلّا فِرارًا . وَ لَوْ دُخِلَتْ عَلَیْهِمْ مِنْ أَقْطارِها ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْها وَ ما تَلَبَّثُوا بِها إِلّا یَسیرًا . وَ لَقَدْ کانُوا عاهَدُوا اللَّهَ مِن قَبْلُ لا یُوَلُّونَ الْأَدْبارَ وَ کَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْؤُولًا. قُلْ لَنْ یَنْفَعَکُمُ الْفِرارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَ إِذًا لا تُمَتَّعُونَ إِلّا قَلیلًا . قُلْ مَنْ ذَا الَّذی یَعْصِمُکُمْ مِنَ اللَّهِ إِنْ أَرادَ بِکُمْ سُو~ءً أَوْ أَرادَ بِکُمْ رَحْمَةً وَ لا یَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَ لا نَصیرًا احزاب 10-17 احزاب ۱۶ تا ۱۷
الا ای پیامبر تو بگشا زبان بگو برد رویان خوام این بیان
اگر می گریزید از قتل و جنگ و مرگ به نفع شما نیست این ساز و برگ
نکردید از زندگی کامیاب که عمر شما می رود با شتاب
بگو گر بخواهد یگانه خدا که آید شما را زیان و بلا
و یا اگر بخواهد کند مرحمت نهد بر شما لطفی و مغفرت
چه کس می تواند اذانش را مهر شود مانع کردگار سپهر ندارند مردم نیاورد نیار
به جز ایزدی که او بود کردگار
وَ لَمّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزابَ قالُوا هذَا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ ما زادَهُمْ إِلّا إِیماناً وَ تَسْلیماً . وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذینَ کَفَرُوا بِغَیْظِهِمْ لَمْ یَنالُوا خَیْرًا وَ کَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنینَ الْقِتالَ وَ کانَ اللَّهُ قَوِیًّا عَزیزًا احزاب ۲۲. ۲۵
چو دیدند با چشم خود مومنان سپاه عدو لشکر دشمنان
بگفتند اینست خود آن جهاد کزین پیش یزدان به ما وعده داد
بر ایمانشان نیک افزوده گشت که از جان و از سر بباید گذشت ۲۵
خدا باز گرداند کفار پست نیاورده هرگز غنیمت بدست
به دل آتش خشمشان شعله ور به دریای کینه شده غوطه‌ور
خدا مومنان را به هنگام جنگ کفایت کند تا کنند عرصه تنگ
همانا تواناست پروردگار بود صاحب قدرت و اقتدار
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ المعصومین عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ] خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ عَلَى عَلِیٍّ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ اجْعَلْنَا بِهِمْ مُتَمَسِّکِینَ وَ بِوِلایَتِهِمْ مِنَ الْفَائِزِینَ الْآمِنِینَ الَّذِینَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ.
آیاتى در شاءن و فضایل علی و اهل بیت علیهم السلام
چرا اسم علی(ع) و ائمه در قرآن نیامده است؟
قرآن همواره کلیات مسایل را بیان می فرماید و تفسیر و تفصیل احکام را بر عهده پیغمبر اکرم(ص) می گذارد. در این مورد از ائمه اطهار(ع) سؤال شد که چرا اسم علی(ع) و ائمه در قرآن نیامده است؟ و یا چرا در آیه إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَوةَ وَ هُمْ راکِعُونَ معرفی نشده اند؟ یا این که چرا در آیه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَ أَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَ أُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ (نساء59) مشخصاً معرفی نشده اند؟
ائمه اطهار(ع) در پاسخ فرموده اند: تفسیر جزئیات احکام به عهده پیامبر اکرم(ص) گذاشته و أنزلنا الیک الذّکر لتبیّن للنّاس ما نزّل الیهم؛ ما قرآن را بر تو نازل کردیم تا تو برای مردم تفصیل آن را بیان کنی.
بنابراین همان طور که خداوند در قرآن فرمود، نماز بخوانید، اما تعداد رکعات آن را مشخص نکرد؛ به همان صورت فرمود، از اولی الامر اطاعت کنید، اما آنها را معرفی نکرد تا مردم از پیامبر(ص) بپرسند و آن حضرت این مسأله را تبیین کند
پس به طور خلاصه، اولا برای این است که زمینه امتحان فراهم باشد تا مؤمنان واقعی شناخته شوند و ثانیاً برای این که مردم در مورد تفاصیل آنها از پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع)سؤال کنند و بدین طریق جایگاه آنان در تبیین جزئیات احکام، برای مردم روشن شود
1ـ آیه انذار: وَ أَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الاْءَقْرَبِینَ (شعراء214) ای پیامبر خویشاوندان نزدیکت را انذار کن
در سال سوم بعثت آیه انذار عشیره نازل گردید و به پیامبر فرمان داد که خویشاوندان خود را دعوت به اسلام نماید.
2ـ آیه مودت: قُل لاَّ أَسْـئلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی وَ مَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ؛ بگو من هیچ پاداشی از شما نمی خواهم جز دوست داشتن نزدیکانم و هر کس عمل نیکی انجام دهد به نیکی اش می افزاییم چرا که خداوند آمرزنده و شکرگزار است (23 شوری)
هنگامی که پیامبر اسلام وارد مدینه شد و پایه های اسلام مستحکم گردید انصار نزد پیامبر آمدند و به آن حضرت عرض کردند: اگر مشکلات مالی برای شما پیدا شد ما حاضر هستیم تمام اموالمان را بدون هیچ شرطی در اختیار شما قرار دهیم که در این هنگام آیه فوق نازل شد و مسلمانان را به دوست داشتن خویشاوندان پیامبر به جای مزد آن حضرت فرمان داد.
3- آیه مباهله: فَمَنْ حَآجَّکَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَ أَبْنَاءکُمْ وَ نِسَاءنَا وَ نِسَاءکُمْ وَ أَنفُسَنَا و أَنفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةَ اللّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ (آل عمران61) هر کس که درباره عیسى با تو محاجه کند، بعد از آنکه جریان او را دانسته اى ، بگو: بیایید بخوانیم پسران ما را و پسران شما را، زنان ما را و زنان شما را، ما را و نفسهاى شما را، آنگاه به درگاه خدا ناله کنیم و لعنت خدا را از آن دروغگویان گردانیم
عده اى از نصاراى نجران ، به مدینه آمده و با رسول خدا ص درباره عیسى ع به مجادله برخاستند
- 4 آیه مؤمن : أَفَمَن کَانَ مُؤْمِنًا کَمَن کَانَ فَاسِقًا لَّا یَسْتَوُونَ (سجده18) آیا پس کسى که مؤمن است مثل کسى است که فاسق مى باشد (این دو) مساوى نیستند .میان على بن ابیطالب علیه السلام و ولید بن عقبة بن ابى معیط، جریانى پیش آمد. ولید به آن حضرت گفت : من در زبان از تو گویاترم ،و سر نیزه من از سر نیزه تو تیزتر است
و من بهتر از تو مى توانم دشمن را به عقب برانم !!!على - علیه السلام - فرمود: ساکت شو! تو یک نفر فاسق هستى . خداوند در این باره ، آیه فوق را نازل کرد. در الغدیر ، آن را از ده جا نقل کرده است . براى نمونه رجوع شود به تفسیر نیشابورى و ابن کثیر.
5ـ آیه ولایت: إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَوةَ وَ هُمْ راکِعُونَ (55 مائده) سرپرست و ولیّ شما تنها خداست و پیامبر او و آنان که ایمان آورده اند و در حال رکوع انفاق می نمایند
6ـ آیات تبلیغ و اکمال دین: یَـآأَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ (مائده67) ای رسول، آن چه از طرف پروردگارت بر تو نازل گردیده را به مردم ابلاغ نما و اگر این کار را نکردی رسالتت را انجام نداده ای
پیامبر اسلام در سال آخر عمر مبارک خود به همراه مردم مدینه و دیگر سرزمین های اسلامی که جمعیت آنان بالغ بر صد هزار نفر می گردید عازم حجة الوداع شدند پس از انجام مراسم حج و در بازگشت، هنگامی که به منطقه ای بنام «غدیر خم» رسیدند فرشته وحی بر آن حضرت نازل گردید و به پیامبر فرمان داد که آنچه قبلاً بر او نازل شده را به مردم ابلاغ نماید (مجمع البیان ذیل67 مائده شواهد التنزیل ج 1ص 250)
7- آیه در جنگ بدر: هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِی رَبِّهِمْ (حج19) این دو [گروه] دشمنان یکدیگرند که درباره پروردگارشان با هم ستیزه مىکنند
این آیه درباره دو گروه از مبارزین جنگ بدر نازل شده است. در یک جبهه امیرالمؤمنین علی(ع) و سید الشهدا حمزة بن عبدالمطلب و عبیدة بن الحارث و در جبهه مشرکین شیبه و عتبه دو پسر ربیعه و ولید بن عتبه در مقابل هم به رزم پرداختند. از امیرالمومنین علی (ع) نقل شده است که فرمود: این آیه در باره ما نازل شده (صحیح، بخاری، ج 4، ص 410).
8- ابلاغ سوره برائت: بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِکِینَ (توبه1)
این ماجرا یکی از فضایلی است که در شأن امیرالمؤمنین (ع) نقل شده. مشروح این جریان در احادیث این گونه آمده است که از ابن عباس نقل شده: رسول خدا (ص) به ابوبکر مأموریت داد تا پیام وی را در مراسم حج ابلاغ کند. سپس در حالی که ابوبکر در راه بود، علی را در پی او فرستاد. ابوبکر وقتی صدای ناقه پیامبر (ص) را شنید، به خیال اینکه رسول خدا (ص) آمده است به سمت وی رفت اما علی را دید که بر ناقه رسول خدا (ص) سوار است و نامه رسول خدا (ص) را به ابوبکر نشان داد که از طرف پیامبر (ص) مامور ابلاغ پیام برائت شده بود
9- آیه نجوا : یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَاجَیْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْوَاکُمْ صَدَقَةً (مجادله 12) اى کسانى که ایمان آوردهاید هرگاه با پیامبر [خدا] گفتگوى محرمانه مىکنید پیش از گفتگوى محرمانه خود صدقهاى تقدیم بدارید
از عبدالرحمن بن ابی لیلی نقل شده است که امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) فرمود: در کتاب خدا آیه ای است که احدی جز من به آن عمل نکرده و بعد از من هم احدی به آن عمل نخواهد کرد و آن آیه، آیه نجواست که ابتدا بر رسول خدا (ص) نازل شد که: اى کسانى که ایمان آورده اید! هنگامى که مى خواهید با رسول خدا نجوا کنید (و سخنان درگوشى بگویید)، قبل از آن صدقهاى (در راه خدا) بدهید. در آن زمان نزد من یک دینار بود که آن را به ده درهم تقسیم کردم و هر زمان که با رسول خدا (ص) نجوا می کردم یک درهم از آن را صدقه می دادم.
- 10آیات هل اتى : إِنَّ الْأَبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِن کَأْسٍ کَانَ مِزَاجُهَا کَافُورًا . عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا . وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا . إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکُمْ جَزَاء وَلَا شُکُورًا
نیکان از جامی می‌نوشند که با عطر خوشی آمیخته است... آنان غذای خود را با اینکه به آن علاقه و نیاز دارند به مسکین و یتیم و اسیر می‌د‌هند و می‌گویند ما شما را برای خدا طعام میدهیم و هیچ پاداش و تشکری از شما نمی‌خواهیم (انسان 6-9)
-11آیه خیر البریة: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ آنانکه ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند، آنها بهترین مردم مى باشند (بینه7)
خوارزمى در مناقب از جابر نقل کرده است که مى گوید: نزد رسول خدا - ص - که على بن ابیطالب آمد. حضرت فرمود: برادرم آمد. بعد متوجه کعبه شد و دست به کعبه زد و فرمود: والذى نفسى بیده ان هذا و شیعته هم الفائزون یوم القیامة ؛ یعنى قسم به خدایى که جانم در دست اوست ! بدرستى که این على و شیعیانش ، در روز قیامت ، نجات یافتگان هستند
سپس فرمود: او اولین کسى است که به من ایمان آورد، و از همه شما به عهد خدا وفادارتر و در امر خدا محکمتر و در رعیت ، عادلتر است و بهتر از شما بالسویه تقسیم کننده و بزرگتر از شما در مزیت در نزد خداوند است . در این هنگام این آیه شریفه نازل گردید .
بدین سبب ، هنگامى که على مى آمد، صحابه مى گفتند جاء خیر البریة ؛ بهترین خلق آمد ابن حجر در کتاب صواعق محرقه خود، آن را آیه یازدهم شمرده است
12- آیه سئل سائل: سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ، لِّلْکَافِرینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ . مِّنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ پرسندهاى از عذاب واقع شونده اى پرسید. که اختصاص به کافران دارد [و] آن را بازدارندهاى نیست. [و] از جانب خداوند صاحب درجات [و مراتب] است (معارج1-3)
آنگاه که رسول خدا على را در غدیرخم به امامت منصوب کرد، این مطلب در تمام بلاد شایع شد و مردم آن را براى یکدیگر خبر دادند. حارث بن نعمان فهرى، گفت اى محمد! از جانب خدا ما را به وحدانیت خدا و رسالت خود و به نماز، روزه، حج و زکات خواندى قبول کردیم ولى به اینها قانع نشدى تا دست عموزاده ات را بلند کرده و او را بر ما برترى داده و گفتى من کنت مولاه فعلى مولاه بگو تا بدانم که این کار از جانب خودت مى باشد یا از جانب خداست ؟! حضرت فرمود: به خدایى که جز او خدایى نیست ، این دستور از جانب خداوند است .
حارث بن نعمان بعد از شنیدن این سخن ، به طرف مرکب خود برگشت و مى گفت: خدایا! اگر آنچه محمد مى گوید حق و راست مى باشد پس از آسمان بر ما سنگ بباران و یا عذابى بر ما بفرست. او هنوز به مرکب خود نرسیده بود که سنگى از آسمان بر سرش سقوط کرد و کشته شد
مرحوم امینى در الغدیر، از 30کتاب معتبر اهل سنت، نقل کرده اند
13- آیه لیله المبیت : وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ بقره 207 و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مىفروشد و خدا نسبت به [این] بندگان مهربان است
14- سوره کوثر : اعطای خیر کثیر بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انْحَرْ إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ
ما تو را [چشمه] کوثر دادیم پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى کن دشمنت خود بى تبار خواهد بود
15- آیه تطهیر إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا احزاب33 خدا فقط مىخواهد آلودگى را از شما خاندان [پیامبر] بزداید و شما را پاک و پاکیزه نگهدارد
حادثه‌ای در خانه ام‌سلمه، همسر گرامی رسول خدا(ص) اتفاق افتاده. ام‌سلمه می‌گوید: پیامبر در خانه من بود که ناگهان حالت نزول وحی به ایشان دست داد. به من فرمود بی‌درنگ برو به علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم‌السلام) بگو بیایند. من هم بسرعت آنها را فراخواندم
پیامبر(ص) همگی آنها را در زیر کسای یمانی جمع کرد و در آن حال آیه فوق بر ایشان نازل شد آنگاه پیامبر فرمود: اللهم هولاء اهل‌بیتی فاذهب عنهم‌الرجس و طهرهم تطهیرا.
14 معصوم
اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونِةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَ لَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ (نور35)
جابرین عبدالله گوید : وارد مسجد شدم و علی (ع) را ملاقات کردم
علی (ع) فرمود: تعجب می کنم از کسی که این آیه را بخواند و معنایش را درک نکند
و فرمودند: (مشکاه) محمد (ص) است (مصباح) من هستم
(زجاجه) حسن و حسین هستند (کوکب درّی) علی بن الحسن
(شجره مبارکه) محمدبن علی است (زیتونه) جعفربن محمد (لا شرقیه) موسی بن جعفر ( لا غریبه) علی بن موسی الرضا (یکاد زیتها) محمد بن علی ( لم تمسه نار) علی بن محمد (نور علی نور) حسن بن علی (یهدی الله لنوره من یشا) مهدی (عج) است
دین و نعمت
الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ (مائده 3)
امروز دین را برای شما کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم.
پیام آیه:
طبق روایات شیعه و سنی این آیه، پس از معرفی علی بن ابیطالب (ع) به امامت (18 ذی الحجه) در غدیر خم نازل شد
چهار ویژگی این روز چنین است
1ـ یأس کافران 2ـ کمال دین 3ـ اتمام نعمت 4ـ خشنودی خداوند.
پیروی
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَ أَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَ أُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ (نساء59)
ای کسانی که ایمان آورده اید از خدا و پیامبرش و صاحبان امر خود (جانشیان پیامبر) اطاعات و پیروی کنید
پیام آیه: ابن عباس گوید: پیامبر (ص) هنگام رفتن به تیوک، علی (ع) را در مدینه به جای خود نهاد و فرمود
انت منی بمنزله هارون من موسی؛ یا علی، چنان که هارون جانشین موسی بود، تو جانشین من هستی
سپس آیه 59 سوره ی نساء نازل شد
